ارتش اسراییل (idf) . گزارش ، خبر، تحلیل تاپیک جامع بررسی ارتش اسراییل (IDF) .گزارش،خبر،تحلیل

[masjid 0]

تجهیزات نظامی پیشرفته ارتش رژیم صهیونیستی و نقاط ضعف استراتژیك متعدد طبق قطعنامه‌ی ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ فلسطین به دو بخش فلسطینی با ۴۳ درصد و یهودی نشین با ۵۷ درصد سرزمین تقسیم شد و به دنبال جنگ ۱۹۴۸ بقیه‌ی اراضی را نیز صهیونیست‌ها تصاحب كردند. ارتش رژیم صهیونیستی توسط بن‌گوریون با ادغام نظامیان و سازمان‌های زیرزمینی با هاله‌ای از تقدس تشكیل شد و در جنگ‌های ۱۹۴۸، ۱۹۵۶ در جنگ كانال سوئز و ۱۹۶۷ به پیروزی‌های مهمی دست یافت. این ارتش در جنگ شش روزه ژوئن ۱۹۶۷ علاوه بر اراضی غصب شده‌ی قبلی، ساحل غربی رود اردن و كل بیت‌المقدس شرقی را اشغال نمود و به بیت‌المقدس غربی اضافه كرد. تنها در جنگ ۱۹۷۳ بود كه مصر با عبور از كانال سوئز و شكستن استحكامات بارلف، اولین شكست را به ارتش اسراییل وارد آورد. اما با دخالت آمریكا زمینه برای صلح آماده شد و شكست دوم را حزب‌الله لبنان پس از ۱۸ سال مقاومت به این رژیم وارد آورد و تل آویو را ناچار به خروج از لبنان نمود. این بار نیز رژیم صهیونیستی در محاسبه‌ی توان مقاومت نیروهای حزب‌الله دچار خطا شد و گمان می‌كرد كه به سرعت می‌تواند آن را شكست دهد و برای همیشه از صحنه سیاسی و نظامی منطقه حذف كند اما با گذشت ۱۸ روز از آغاز تهاجم گسترده ارتش اسراییل به لبنان هنوز نتوانسته است به اهداف از پیش برنامه ریزی شده‌ی خود جامه‌ی عمل بپوشاند. اگر واقع بینانه به قابلیت‌ها و توان اسراییل نگاه كنیم متوجه می‌شویم كه این رژیم اگرچه از توان و تجهیزات نظامی قابل توجهی بهره‌مند است اما دارای نقاط ضعف استراتژیكی مهمی است كه برخی از مهمترین آنها عبارتند از: ۱- هزینه‌ی بالای ادامه‌ی تلاش وسیع نظامی و نگهداری نیروها؛ ۲- كوچكی اندازه و فقدان عمق استراتژیك قلمرو؛ ۳- آینده‌ی نامطمئن به علت اتكاء به نظام وظیفه و بسیج عمومی؛ ۴- جمعیت كم؛ ۵- تمركز جمعیت در سه شهر حیفا در شمال، تل‌آویو و بیت‌المقدس؛ ۶ - ناتوانی در واكنش به انتقال‌های عظیم سلاح‌ها و تكنولوژی پیشرفته؛ ۷- افزایش مداوم قیمت سلاح و تكنولوژی؛ ۸- فقدان نیروی لازم برای واكنش در جنگ چند جبهه‌یی؛ ۹- نیاز روز افزون به آموزش و مهارت حرفه‌یی كه پیامد سلاح‌ها و تكنولوژی پیشرفته است و این در حالی است كه بسیاری از برتری‌های نظامی و تسلیحاتی آن در جنگ‌های كم حجم و ایذایی كاربردی ندارند؛ ۱۰- فقدان مزیت نسبی در جنگ شهری؛ ۱۱- فقدان برخی مزیت‌های نسبی در جنگ‌های كوهستانی. به خاطر تمركز جمعیت این رژیم در سه شهر حیفا، تل آویو و بیت‌المقدس، اگر شهرهای آن مورد حمله‌ی جدی قرار بگیرند، این رژیم ساقط می‌گردد و از بین می‌رود. از سوی دیگر با توجه به نظامی بودن جامعه‌ی اسراییل، آموزش مرتب یا تجدید آموزش نیروهای احتیاط و بسیج آنها مشكلات اقتصادی، اداری و روانی بر روی جامعه و جمعیت تحمیل كرده و زمان زیادی هم برای این امور طلب می‌كند. از لحاظ استراتژی جنگی اسراییل، جنگ باید برق‌آسا و حائز عنصر غافلگیری باشد و این رژیم باید چنان بیدار باشد كه هرگز غافلگیر نشود. هم‌چنین این رژیم جنگ فرسایشی را به علت كمبود جمعیت نمی‌تواند تحمل كند. در صورت بروز جنگ فرسایشی، این رژیم از طریق آمریكا و مجامع بین‌المللی سعی می‌كند جنگ را متوقف كند. با توجه به این مسایل، رژیم صهیونیستی سه اصل را از همان روز اول در مساله نظامی‌گری خودش وارد كرد: اولا) برای جبران ضعف جغرافیایی و جمعیت، اهمیت را به نیروی هوایی داد؛ ثانیا) بر تكنولوژی نظامی تمركز كرد؛ ثالثا) در همه‌ی جنگ‌ها از طریق پیشدستی عمل كرد؛ مثل جنگ ۱۹۶۷ كه ارتش این رژیم نیروی هوایی ارتش مصر را نابود كرد. در رابطه با تكیه‌ی این رژیم بر تكنولوژی برتر نظامی می‌توان به تجهیز نیروی هوایی آن به هواپیماهای جنگی F-۱۵-E اشاره نمود كه می‌تواند مسافت طولانی هشت هزار كیلومتر رفت و برگشت را بدون سوخت‌گیری طی كند. استراتژی اصلی رژیم صهیونیستی در طول شش دهه‌یی كه از حیات نامشروعش می‌گذرد بر اساس بازدارندگی بوده است و سلاح‌های هسته‌یی در راس قدرت بازدارندگی‌اش قرار می‌گیرند. اسراییل در این مورد یك سیاست ابهام را دنبال می‌كند و رسما اعلام نمی‌كند چنین سلاح‌هایی در اختیار دارد. این سیاست ابهام باعث می‌شود تا در دل دشمنان خود حالت رعب و ترس ایجاد كند. مهمترین نیروگاه اتمی این رژیم در سال ۱۹۶۳ در منطقه‌ی دیمونا به راه افتاد. طبق آمارهای مراكز مطالعاتی جهان، اسراییل در حال حاضر بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ بمب هسته‌یی در اختیار دارد و از این لحاظ، ششمین قدرت هسته‌یی جهان است. هواپیماها و موشك‌هایی كه بتوانند سلاح هسته‌یی را به هدف برسانند، پایه‌ی مهم استراتژی بازدارندگی اسراییل را تشكیل می‌دهند. علاوه بر تلاش برای دست‌یابی به هواپیما‌های پیشرفته‌، بخش مهمی از سیاست‌ بازدارندگی اسراییل بر پایه‌ی توسعه‌ی سیستم‌های موشكی قرار دارد. این موشك‌ها برای حمل و رساندن كلاهك هسته‌یی به هدف توانایی ویژه‌ای دارند. با توجه به نزدیكی جغرافیایی پایتخت‌های عربی به اسراییل ارتش این رژیم ابتدا روی موشك‌هایی با برد كوتاه و برد متوسط كار می‌كرد. موشك معروف اریحا -۱ با برد كوتاه توانایی حمل كلاهك هسته‌یی را دارد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران لزوم دستیابی به موشك‌های دوربرد برای اسراییل احساس می‌شد و به دنبال این نیاز، موشك اریحا-۲ با قدرت حمل كلاهك هسته‌یی با برد ۱۴۰۰ كیلومتر تولید شد. رژیم صهیونیستی هم‌چنین در زمینه‌ی دفاع دارای شبكه‌های راداری پیشرفته و هشداردهنده‌ی مرتبط با سكوهای پرتاب موشك با كلاهك هسته‌یی می‌باشد. این شبكه‌ی هشداردهنده را اسراییل با همكاری آمریكا ساخته است. با همه این احوال همانگونه كه گفته شد با وجود اینكه رژیم صهیونیستی از برتری‌های تجهیزاتی خوبی برخوردار است اما در جنگ‌های كم حجم عملا از قابلیت و كارآیی لازم برخوردار نیست. ارتش رژیم صهیونیستی دارای ضعف‌های سیاسی استراتژیك قابل ملاحظه‌ای است كه آن را بسیار آسیب‌پذیر ساخته است. از جمله‌ی این ضعف‌ها می‌توان به اتكا به تصور و افكار عمومی جهانیان در بسیاری از امور ملی و حمایت‌های آمریكا، افراطی‌گری اسراییلی‌ها و تقسیمات داخلی، آینده‌ی نامعلوم صلح با فلسطینی‌ها و اعراب، توانایی محدود در گرفتن مجروحان اسراییلی، وجود نیروهای مقاومت اسلامی حزب‌الله، ناتوانی سیاسی در به كارگیری نیروهای موثر در مبارزات ایذایی، اتكاء به كمك‌های آمریكا كه روز به روز به علت تورم و افزایش هزینه‌ی واقعی تكنولوژی پیشرفته نظامی كاهش می‌یابد، اشاره كرد. سرلشكر ماتن ویلنای، از افسران ارشد ارتش اسراییل در رابطه با ناتوانی ارتش این رژیم اظهار نگرانی كرده است كه: "بسیاری از سربازان اسراییل وقت كمتری برای آمادگی رزمی دارند و بیشتر وقت آنها صرف عملیات ضد تروریستی و كارهای دیگر شده است." ارتش اسراییل برای مقابله با حزب‌الله متوسل به جنگی كلاسیك شد چرا كه ساختار این ارتش خارج از چنین چارچوبی قادر به جنگیدن نیست. به هر حال متوسل شدن ارتش رژیم صهیونیستی به جنگی رسمی و كلاسیك با نیروهای غیر رسمی و با روحیه‌ی بالا و شهادت طلبانه‌ی حزب‌الله از كارآیی بسیار پایینی برخوردار است. رژیم صهیونیستی از این نكته غافل شد كه حزب‌الله را نمی‌توان یك ارتش منظم و كلاسیك حساب كرد كه با توسل به تاكتیك چنین جنگ‌هایی به مقابله‌ی با آن پرداخت. گزارش: خبرگزارى ايسنا

[hosseingmn 72]

با تشکر از ارسال شما icon_wink

[Nestor 7]

اقايون كسي مي دونه اين عكس كه براي امسال هستش چه جور صلاحيه؟

[Ahmad6644 8]

يه اسم خوبي داشت ولي متاصفانه الان اسمش رو يادم نيست ، اما يه توپ غير هدايت شونده هست و تاجايي كه من اطلاع دارم موشك آر‌پي‌جي‌7 شليك مي‌كنه ( شايد هم يه چيزي مثل اون ) و به عنوان يك سلاح نيمه سنگين براي مقابله با تانك‌هاي متخاصم به توليد انبوه رسيده ، طبق اخبار رسيده گويا بعد از شليك به اهداف فرضي نتايج رضايت بخشي در رزمايش ضربت ذوالفقار داشت به خاطر همين بعد از رزمايش به توليد صنعتي رسيده و به غير ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به برخي كشورها هم صادر مي‌شه .

[VenomSnake 8,260]

SPG-9 اين سلاح از گلوله هايي با خرج شكلدار استفاده ميكند و با توجه به شكل برامده ي عقب سلاح بايد نوعي توپ بيلگد و معادل توپ 106 م.م امريكايي باشد. در ضمن امكان استفاده از راكت RPG-7 براي اين سلاح وجود ندارد. گلوله هاي مورد استفاده ي SPG-9 از نوع HE (شديد الانفجار) و HEAT (شديد الانفجار ضد تانك) با كاليبر 73 م.م (در مقابل RPG-7 با كاليبر 40م.م) و بدون پوكه هستند. اين توپ روي نفربرهاي زرهي BMP-1 نصب ميشود.

[Ahmad6644 8]

در ضمن امكان استفاده از راكت RPG-7 براي اين سلاح وجود ندارد.

از اين بابت مطمئنم چون هم عكسش رو دارم و هم در فيلي از رزمايش ، گلوله‌اي شبيه گلوله‌ي RPG7 درونش گذاشتن . :lol:

[VenomSnake 8,260]

درسته دوست من گلوله ي SPG-9 شبيه گلوله ي RPG-7 هست ولي حتي در كاليبر هم تفاوت

زيادي (33 ميليمتر) دارند.اگر كسي بتونه راكت RPG-7 رو با SPG-9 شليك كنه پيش من جايزه داره

جايزه هم بعدا اعلام ميشه.


SPG-9



RPG-7

[SAEID 2,833]

اگر كسي بتونه راكت RPG-7 رو با SPG-9 شليك كنه پيش من جايزه داره

البته اگر زنده بمانید! :lol:

[Nestor 7]

به نظر شما حالا كه ايران موشك تاو رو كه هدايت شونده هستش و قدرت نفوذ بيشتري هم نسبت به اين صلاح داره توليد انبوه كرده ديگر چه لزومي بر توليد انبوه اين اصلحه غير هدايت شونده وجود داره ؟

[VenomSnake 8,260]

در كارايي اين راكت (در دوران حاضر)شك دارم.

[SAEID 2,833]

چنین سلاحهایی یک مزیت ویژه دارند و آن هزینه تولید بسیار کم میباشد. مزیت دیگر سادگی و سهولت در استفاده است.

[Ahmad6644 8]

متاصفانه اين تصاوير رو من چند ماه پيش ديده بودم تنها چيزي كه ازش يادم ميومد گلوله‌اي شبيه به گلوله‌ي RPG7 بود :(

بابت تصاوير ممنون

اگر كسي بتونه راكت RPG-7 رو با SPG-9 شليك كنه پيش من جايزه داره

ايراني جماعت هر كاري ازش بر مياد :lol: مي‌گي نه برو يه چرخ تو شهرتون بزن اما اين بار به رفتار و وسائل دست همشهري‌هات با دقت نگاه كن :lol:

[saman_777 66]

یکی از عمده‌ترین کمک‌های ایالات متحده به اسرائیل کمک‌های تسلیحاتی می‌باشد به‌گونه‌ای که رژیم صهیونیستی همواره از جدیدترین جنگ‌افزارهای آمریکایی سود برده است. از مجموع ۴۰۹۵ تانک ارتش اسرائیل ۱۵۲۵ دستگاه آن و از ۱۵۵۰ عراده توپ ثابت نیروی زمینی این کشور ۹۰۶ عراده آن آمریکایی است. این وضعیت در توپ‌‌های متحرک، موشک‌اندازها، موشک‌های هدایت‌شونده، ضدهوایی‌ها، هواپیماها، هلی‌کوپترها و ... نیز به چشم می‌خورد و ایالات‌متحده به‌عنوان بزرگترین تامین‌ کننده تسلیحاتی اسرائیل خودنمایی می‌کند. یکی از عمده‌ترین کمک‌های آمریکا به رژیم صهیونیستی کمک‌های تسلیحاتی است که همواره این رژیم از جدیدترین جنگ‌افزارهای آمریکایی سود می‌برد.

واشنگتن از بدو تشکیل رژیم صهیونیستی راهبرد برتری نظامی رژیم صهیونیستی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین راهکارهای حفظ این رژیم غیرمتجانس تلقی کرده و در این راه کمک‌های نظامی خود را به سوی این رژیم سرازیر کرده است.


سرتیپ ستاد «ابراهیم کاخا» یکی از افسران بازنشسته ارتش لبنان در پژوهشی در این رابطه که در شماره نوامبر ۲۰۰۰ مجله «الدفاع العربی» به چاپ رسید به تفصیل انواع سلاح‌های آمریکایی مورد استفاده در ارتش رژیم صهیونیستی را شرح داده است، به دلیل اهمیت این مقاله بخش‌هایی از آن در پی می‌آید:

1. تسلیحات آمریکایی در نیروی زمینی رژیم صهیونیستی سیستم‌های تسلیحاتی و جنگ‌افزارهای آمریکایی به شکل گسترده‌ای توسط نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به‌کار می‌رود به‌نحوی که نیمی از تسلیحات نیروی زمینی ارتش صهیونیستی آمریکایی هستند.

به‌طور مثال [تا تاریخ انتشار این مقاله] ۳۸ درصد از تانک‌ها، ۶۵ درصد از نفربرها، ۲۸ درصد از توپ‌های ثابت (منظور تمامی توپ‌هایی است که خود حرکت نبوده و برای نقل و انتقال آن‌ها باید یدک شوند) و ۷۲ درصد از توپ‌های متحرک ساخت آمریکا هستند.

علاوه بر آن سایت‌های موشک‌های تاکتیکی و سیستم موشک‌های هدایت شونده ضدتانک و هواپیما و دستگاه‌های مراقبت بسیار پیشرفته را باید نام برد.


در زمینه سلاح‌های سبک و مسلسل‌های ساخت آمریکا مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:



سلاح‌های سبک و مسلسل‌ها:

تفنگ خودکار آمریکایی ۵۶‌/‌۵ میلی‌متری از نوع (A M 16) تفنگ نیمه خودکار آمریکای ۶۲‌/‌۷ میلی‌متری از نوع (M 14) موشک‌انداز آمریکایی (M D) از نوع «لو» ۶۶ میلی‌متری. مسلسل متوسط آمریکایی «برونینگ» نوع (HB.M.Z). مسلسل سنگین آمریکایی ۷‌/‌۱۲ از نوع (M 85) میلی‌متری که بر روی تانک‌ها و نفربرهای آمریکایی نصب می‌شوند.


تانک و نفربرهای زرهی اصلی و اساسی:

نیروی زرهی ارتش رژیم صهیونیستی از مجموع ۴۰۹۵ دستگاه تانکی که در اختیار دارد حدود ۱۵۲۵ دستگاه تانک اصلی آن ساخت آمریکاست نوع تانک‌ها و نفربرهای آمریکایی مورد استفاده در ارتش رژیم صهیونیستی به ترتیب زیرند: ۳۲۵ دستگاه تانک از نوع (A.5.M 4 پاتون. ۴۰۰ دستگاه تانک از نوع (M 60) که مشابه تانک‌های آمریکایی «پاتون» است. ۶۰۰ دستگاه تانک از نوع (A.1 M60) که نسخه تعدیل شده و پیشرفته‌تر تانک‌های «پاتون» است. ۲۰۰ دستگاه تانک از نوع (A.3 M 60) این تانک نیز نسخه‌ای پیشرفته از تانک‌های قبلی بوده که سیستم فرماندهی آتش پیشرفته‌تر و دستگاهی برای اندازه‌گیری مسافت به‌وسیله لیزر تا ۵۰۰۰ متر به‌علاوه رایانه‌ای اتوماتیک و تجهیزات فنی دیگر است.


توپ‌های معمولی:

از ۱۵۵۰ عراده توپ ثابت و متحرکی که ارتش نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی در اختیار دارد ۹۰۶ عراده آن ساخت آمریکاست.در این راستا بیش از نیمی از مهمات توپخانه‌های متحرک رژیم صهیونیستی به نحوی، ساخت آمریکا بوده و ۲۸ درصد از توپخانه‌های ثابت نیز همین وضعیت را دارند.تعداد و نوع توپ‌های آمریکایی ارتش صهیونیستی به شرح زیر است:



توپ‌های متحرک:

به طور کلی ۷۹۶ عراده. ۵۳۰ توپ ۱۵۵ میلی‌متری از نوع A.1/A.2 M109 ۲۳۰ توپ ۱۷۵ میلی‌متری از نوع M110 ۳۶ توپ ۲۰۳ میلی‌متری از نوع M110



توپ‌های ثابت (یدک شده


کلا ۱۱۰ عراده ۳۰۰ توپ ۱۰۵ میلی‌متری از نوع (M 101) از سری توپ‌های ثابت هارودز است. ۵۰ توپ ۱۵۵ میلی‌متری از نوع (A1 M114) از سری توپ‌های ثابت هارودز است.



موشک ‌اندازها:

۹ سایت موشکی از نوع MILRS ۲۲۷ میلی‌متری که یک توپ‌های موشک‌انداز ساخت آمریکا است و قادر به پرتاب موشک‌های (گلوله‌های) دوربرد غیرهدایت شونده هستند و برای تامین پشتیبانی آتش نیروهایی در حجم یک تیپ یا یک لشکر مورد استفاده قرار می‌گیرند. ۲۰ سایت موشکی از نوع «لانس» (C Lance MGM 52) که قادر به پرتاب موشک‌های زمین به زمین است و از سال ۱۹۸۶ به ارتش صهیونیستی تحویل داده شده است، هم‌اکنون تیپ موشک‌های زمین به زمین «لانس» در ارتش رژیم صهیونیستی موجود است.



تسلیحات موشکی هدایت شونده و ضد زره:

نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی از دو نوع سیستم موشکی موسوم به «تاو» و «دراگون» که از جمله سیستم‌های موشکی ساخت آمریکا بوده و ضدتانک است، استفاده می‌کنند.از مشخصات این سیستم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ۲۰۰ سایت موشک‌انداز از نوع TOW BGM 71 که نوعی موشک سنگین ضدتانک است و برای پرتاب نیازمند ۷۸۰ موشک هدایت شونده Dragon FGM 77، این سلاح بر روی شانه نفر حمل شده و با تکیه بر یک پایه جلویی کوتاه آماده استفاده می‌شود.


پرتاب کننده‌های غیرارتجاعی:

فقط یک شکل از این‌گونه تسلیحات در اختیار نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی است که توپ‌های ۱۰۶ میلی‌متری M40 است.ارتش رژیم صهیونیستی از نوع A1 توپ‌های ۱۰۶ میلی‌متری M40 به میزان ۲۵۰ عراده در اختیار دارد، این توپ‌ها آمریکایی‌الاصل بوده اما با اجازه شرکت سازنده در فلسطین اشغالی تولید شده‌اند.


توپ‌های ضد هوایی:

نیروی زمینی رژیم صهیونیستی از دو نوع توپ‌های ضد هوایی ساخت آمریکا استفاده می‌کند این دو نوع توپ به ترتیب از نوع (M-163) و توپ‌های فالکون (M-167) است که مهم‌ترین مشخصات آن به ترتیب زیر است: ۳۵ عراده توپ فالکون از نوع ۱۶۳ Vulcan M ۲۰ میلی‌متری: این نوع توپ ضد هوایی قدرت تحرک و جابه‌جایی را دارد. ۴۰ عراده توپ فالکون 167 Vulcan ۲۰ میلی‌متری: این نوع توپ نمونه پیشرفته از سیستم سابق (M-163) می‌باشد و از تمامی توانایی‌های فنی نمونه قبلی به جز قدرت تحرک بهرمند می‌باشد.


موشک‌های ضدهوایی:

نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی از سیستم (MT1) ساخت آمریکا که یکی از سیستم‌های آمریکایی زمین به هوا از نوع (چاربال) است استفاده می‌کند. ۴۵ سامانه موشکی (MT) هدایت شونده از نوع Chapparal.M 48 A1 در اختیار دارد، سیستم چاربال آمریکایی از دو بخش اصلی تشکیل شده است: اول بخش متحرک آن که یک زره پوش با محور حرکتی زنجیری از نوع M730 بوده و دوم سایت موشکی از نوع M54 است.


موشک‌های هدایت شونده (MT) فردی از نوع (زمین به هوا:

واحدهای زمینی ارتش رژیم صهیونیستی از موشک‌های زمین به هوی MT هدایت شونده ساخت هواپیماهایی که با ارتفاع پایین در حال پروازاند شلیک می‌شود، این موشک‌ها بر روی شانه حمل و مورد استفاده قرار می‌گیرد.صهیونیست‌ها از دو نوع این سلاح موشکی استفاده می‌کنند: ۹۰۰ موشک هدایت شونده از نوع (Eye red) (MT) است که از روی شانه پرتاب می‌شود. موشک هدایت شونده (MT) از نوع (Stinger) که موشکی سبک و هدایت شونده است و از روی شانع پرتاب می‌شود.

تسلیحات آمریکايی در نيروی دريايی رژيم صهيونيستی نظر به خودکفایی ارتش رژیم صهیونیستی در ساخت جنگ افزارهای دریایی، ملاحظه می‌شود نیروی دریایی رژیم صهیونیستی کمترین بهره را از جنگ‌افزارهای آمریکایی برده است.در این راستا تنها دو نوع جنگ افزار خارجی در نیروی دریایی رژیم صهیونیستی وجود دارند، یکی موشک‌های «هارپون» است و دیگری هلی‌کوپترهای «دووین» است. ۱۰۰موشک‌انداز آمریکایی از نوع «هارپون» (Harpoon) دریا به دریا: رژیم صهیونیستی این نوع موشک‌ها را طی دو مرحله در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ دریافت کرد. ۵ فروند هلی‌کوپتر از نوع «دووین» (G.SA 366) برای هدف‌گیری بالاتر از سطح افق: سه فروند از آن‌ها به همراه ناوشکن‌های (ساگرـ۵) فعالیت کرده و به‌طور میانگین به همراه هر ناوشکن یک هلی‌کوپتر از این نوع به همراه دو قایق توپدار مجهز به دو موشک‌انداز (ALIYA) یعنی برای هر ناوچه یک قایق فعالیت می‌کنند.اولین نوع از این هلی‌کوپترها در شرکت صنعتی فرانسوی «ایروسباسیال» ساخته شد و رژیم صهیونیستی ۲ فروند از آن را در اواسط سال ۱۹۸۶ دریافت کرد تا ۲۰ فروند دیگر را مدتی بعد تحویل بگیرد.


تسلیحات آمریکایی در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی:

نیروی هوایی اهرم عمل کننده و هجومی ارتش رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهد.این نیرو نقش سرنوشت‌سازی را در جنگ با اعراب ایفا کرد.نیروی هوایی رژیم صیهونیستی حدود نیمی از بودجه نظامی این رژیم را به خود اختصاص داده است و مسولان صهیونیست همواره به دنبال تقویت و تجهیز هرچه بیشتر آنند.به همین خاطر بیشترین بهره را از تسلیحات ساخت آمریکا می‌برد، در این راستا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:


هواپیماهای جنگی، وجنگنده بمب افکن‌ها:

۱۸۰ فروند هواپیما از نوع اسکای هاک (A-4. N. SKYHAWK) به میزان ۵۰ فروند از آن‌ها در واحدهای عمل کننده (چهار اسکادران) مشغول انجام ماموریت هستند و ۱۳۰ فروند هم در آشیانه نگهداری می‌شوند. ۷۵ فروند هواپیما از نوع فانتوم اف ۴ ای (F4 E Phantom) به میزان ۲۵ فروند از آن‌ها از نوع اصلی و ۵۰ فروند نیز از نوع (2000-R4E) هستند که توسط صهیونیست‌ها تولید شده‌اند.


تمامی این هواپیماها (۵ اسکادران) در ماموریت‌های روزمره ارتش رژیم صهیونیستی به‌کار می‌روند و تنها یک اسکادران از نوع فانتوم ۲۰۰۰ به‌عنوان اسکادران احتیاط است. ۶۳ فروند از نوع (F15) ساخت آمریکاست که از انواع (D,C,B,A) است از آن میان جنگنده‌های (EAGLE F-15 C) که از کاربرد فراوانی در کسب برتری هوایی علیه هواپیماهای مهاجم در حمله و دفاع برخوردار است.


۲۰۵ فروند هواپیمای (F16) از انواع (A,B,C,D) البته اکثر این هواپیماها از نوع (A) است و ۷ اسکادران از نیروهای عمل کننده نیروی هوایی رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهند.


هواپیماهای شناسایی:

رژیم صهیونیستی ۲۲ فروند هواپیمای شناسایی جدید در اختیار دارد که ۱۴ فروند از آن‌ها از نوع (RF-4E) فانتوم و دو فروند از نوع (D F-15) است که همگی ساخت آمریکا هستند، اما دستگاه‌های ردیابی و تصویربرداری آن توسط رژیم صهیونیستی ساخته شده است.

۴ هواپیما از نوع (Hawakeye. E-Z.C) این نوع هواپیما توسط شرکت صنایع فضایی «گرومان» ساخته شده‌اند.هواپیماهای جنگ الکترونیکی: شناسایی الکترونیکی و پاتک‌های الکترونیکی ۶ فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ که اصولا یک هواپیمای غیرنظامی چندمنظوره است که صنایع هوایی رژیم صهیونیستی تجهیزات و دستگاه‌های جاسوسی الکترونیکی و تدابیر الکترونیکی معاکس (پاتک‌های الکترونیکی) را بر روی آن‌ها تعبیه کرده‌اند.


هواپیماهای سوخت‌رسان:

۳ فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ توسط سازمان صنایع هوایی رژیم صهیونیستی به تانکرهای سوخت تبدیل شدند تا به هواپیماهای جنگی در حین پرواز سوخت رسانی کرده، برد فعالیت‌های جنگنده‌ها را افزایش دهد. ۵ فروند هواپیما از نوع (KC-130H) به همین منظور در نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی در حال فعالیت هستند.



هواپیما‌های ترابری

۴ فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ از ۱۳ فروندی که در اختیار ارتش رژیم صهیونیستی است به هواپیمای ترابری سنگین نظامی تبدیل شده است همان‌گونه که پیش‌تر اشاره کردیم ۶ فروند هواپیمای ۷۰۷ برای جنگ‌های الکترونیکی و ۳ فروند هم به هواپیماهای سوخت‌رسان تبدیل شده‌اند، با تغییراتی که در درون آن‌ها ایجاد شده هم‌اکنون این هواپیماها قادر به حمل مقادیر زیادی بار هستند. ۱۲ فروند هواپیمای ترابری (C-130H) از نوع Hercules که علاوه بر توانایی در ترابری لجستیکی و استراتژیک قادر به انجام برخی ماموریت‌های دیگر است.



هواپیماهای ارتباطی:

نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از ۳۰ هواپیما جهت نقل و انتقالات و ارتباطات استفاده می‌کند که دو فروند از آن‌ها از نوع (ایلاندر)، ۲۰ فروند از نوع (سیسنا) و ۸ فروند هم از نوع (کوین ایر) ۸۰ است، اما به‌طور کلی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی اکثرا از هواپیماهای سیسنا برای نقل و انتقال استفاده می‌کند.


Skywagon. CESSNA یک هواپیمای سبک یک موتوره با قدرت ۲۳۰ اسب بخار است، این هواپیما برای فعالیت‌های ترابری سبک، امور نظارت و ایجاد ارتباطات تاکتیکی به‌‌کار می‌رود.


چرخبال‌های هجومی توپدار:

نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ۱۱۶ چرخبال هجومی ساخته آمریکا در اختیار دارد ۳۹ چرخبال از نوع (AH-1 F) کبرا که دو خدمه دارد. ۴۲ چرخبال هجومی آمریکایی از نوع (AH-6.A) آپاچی که دو خدمه دارد. ۳۵ چرخبال هجومی از نوع هیوز ۵۰۰ که یک چرخبال هجومی ضدتانک است و می‌تواند برای پشتیبانی‌های تاکتیک کوتاه برد مورد استفاده قرار گیرد. از مشخصه‌های این چرخبال انجام ماموریت‌های هجومی مختلف زمینی و پشتیبانی مستقیم از نیروی دریایی است.



چرخبال‌های ترابری نظامی:

ارتش رژیم صهیونیستی حدودا ۱۰۶ فروند چرخبال ترابری نظامی مختلف در اختیار دارد که باید دو چرخبال امدادرسان را هم به آن‌ها افزود، مشخصات این چرخبال‌ها به ترتیب زیر است:


۴۲ فروند چرخبال از نوع (CH-53.D Sikorsky) که قادر به حمل ۳۸ سرباز با تمامی تسلیحات یا حداکثر ۳۸ سرباز با تمامی تسلیحات یا حداکثر ۶۴ سرباز است. همچنین باری به وزن ۹۵۰۰ کیلوگرم را از بیرون در مسافتی کوتاه حمل کند. ۱۰ فروند چرخبال از نوع (UH-60) بالک‌ هاک، که رژیم صهیونیستی آن را پس از جنگ خلیج‌ فارس از آمریکا تحویل گرفت. ۵۴ فروند چرخبال از نوع (Bell-206) برای ترابری سبک و چند منظوره ۲ چرخبال از نوع (HH-65.A) از نوع Sikorsky یکی از چرخبال‌های قدیمی ارتش آمریکاست که در ارتش رژیم صهیونیستی برای امور بازرسی و نجات مورد استفاده قرار می‌گیرد.



موشک‌های هدایت شونده (هوا به زمین(

موشک‌های «ماوریک» (Maverick. AGM-65) یکی از موشک‌های دوربرد هوا به زمین است موشک‌های «هارپون» (A Harpoon. AGM-84) که موشکی هوا به زمین ضدکشتی است و در تمامی اوضاع جوی قابلیت کاربرد دارد. موشک‌های آمریکایی «شرایک» (AGM-45.Shrike) که ضدرادار است، این موشک (هوا ـ زمین ـ سطح) ردیاب فرکانس‌های رادار است.

موشک‌های استاندارد (AGM-78.Standard) ضدرادار است، این موشک هوا به زمین بوده و ردیاب فراکنس‌های رادار است، این موشک در واقع نسخه تعدیل شده موشک‌های شرایک است که پس از رفع نقایص موشک قبلی با این نام تولید شده است. موشک‌های «هل فایر» (Hellfire.AGM-114) نام این موشک هوا به زمین ضدتانک با نام چرخبال‌های آپاچی عجین شده است، چرخبال‌های مذکور قادر به حمل ۱۶ فروند از این موشک‌ها هستند که با لیزر هدایت می‌شوند.



موشک‌های هدایت‌ شونده (هوا به هوا)

موشک‌های «ماوریک» (Marerick.AGM-65) یکی از موشک‌های دوربرد هوا به زمین است موشک‌های «هارپون» (A Harpoon.AGM-84) که موشکی هوا به زمین ضد کشتی است و در تمامی اوضاع جوی قابلیت کاربرد دارد. موشک‌های آمریکایی «شرایک» (AGM-45.Shrike) که ضد رادار است، این موشک (هوا ـ زمین ـ سطح) ردیاب فرکانس‌های رادار است. موشک‌های «استاندارد» (AGM-78 Standard) ضد رادار است، این موشک هوا به زمین بوده و ردیاب فراکنس‌های رادار است، این موشک‌های شرایک است که پس از رفع نقایص موشک قبلی با این نام تولید شده است. موشک‌های «هل فایر» (Hellfire.AGM-114) نام این موشک هوا به زمین ضدتانک به نام چرخبال‌های مذکور قادر به حمل ۱۶ فروند از این موشک‌ها هستند که با لیزر هدایت می‌شوند.



موشک‌های هدایت ‌شونده (هوا به هوا)

موشک‌های آمریکایی اسپارو (Sparrow.AIM-7) موشک‌های هوا به هوایی هستند که توسط رادار به شکلی نیمه فعال هدایت می‌شوند، این موشک‌های کلاهکی با انفجار شدید دارند و می‌توان آن را در هر شرایط جوی علیه هر نوع هواپیما و در هر ارتفاعی و سرعت مانوری استفاده کرد.


منبع: rasad.ir

نوشته شده توسط هادی اکبری موضوع مطلب :‌ ارتش ها و نيروهای مسلح

[Armanmodern 238]

saman_777 عزیز: محشر بود! ارتش اسراییل رو در یک مقاله زیر ذره بین بردی...چیزی که واضحه حداقل نیمی از نیروی رزمی و تسلیحاتی اسراییل(بخصوص در بخش هوایی) مرهون حمایت های مستقیم امریکاست و اگه به دلایلی این کمک ها قطع بشه ارتش اسراییل فلج میشه. مقاله ی جامعی بود. متشکرم.

[saman_777 66]

خواهش می کنم.امیدوارم دوستان هم نظرشون رو بگن.