امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

"الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به به !
پس انشالله تا دو الی سه ساله دیگه ماهم اس 400 دار می شیم به به !
:? من نمی دونم روس های چرا انقدر به سیستم ضد موشک بالستیک علاقه دارند
بااین که خودشون قدرت موشکی جهان هستند؟ چرا؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تیپ های دفاع هوایی-فضایی روسیه به S-400 و S-500 مجهز میشوند


مسکو، 20 مرداد، خبرگزاری «ریا نووستی»/ ژنرال "الکساندر زلین" فرمانده کل نیروی هوایی روسیه روز سه شنبه اطلاع داد که تیپ های نیروی دفاع هوایی-فضایی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه به سیستم های اس-400 و اس-500 مجهز خواهند شد.

زلین گفت: "با احتساب ایجاد طرح دفاع هوایی- فضایی ما تیپ هایی ایجاد کرده ایم که اکنون به مجموعه های اس-400 و اس-500 مسلح می شوند و خواهند شد".

وی توضیح داد که مجموعه های اس-500 در نتیجه تکامل بخشیدن به تسلیحات دفاع ضدهوایی با قابلیت انجام ماموریت های جدید نظامی ساخته شده اند.

فرمانده کل نیروی هوایی روسیه گفت: "اس-500 بر اساس اس-400 ساخته نمی شود، این شکل تکامل بخشیده شده تسلیحات است که توان انهدام اهداف هیبرسونیک و بالستیک را دارد".

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب دقیقا هر دوتاشون درسته اما برای کشورهایی که اقتصاد ضعیفی دارند البته در مقیاس ها
گزینه دو بهتر است مثل ایران روسیه.....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پایگاه اینترنتی "لنتا.رو" گزارش داد که بزودی جدیدترین سیستم پدافند موشکی "اس-500" روسیه ساخته خواهد شد. این مطلب را "الکساندر زلین" فرمانده کل نیروی هوایی روسیه اعلام کرد. وی تاکید کرد: ما بر روی این سیستم مدرن کار می کنیم که ادامه سری "اس-400" محسوب نمی شود.

ژنرال زلین همچنین اطلاع داد که در حال حاضر برنامه های کاری تولید سیستم های جدید ضد هوایی نیز آماده می شود. برای این منظور کارشناسان نظامی و علمی بکار گرفته شده اند. وی خاطر نشان ساخت: فکر می کنم که این سیستم به زودی ساخته شود.

"اس-400" "تریومف" در حال حاضر کاملترین سیستم پدافند ضد موشکی و هوایی است. این سیستم می تواند اهداف آئرودینامیکی و بالستیکی را در فواصل دور منهدم سازد. این در حالیست که در این سیستم ها هم می توان از موشک های مخصوص این سیستم و هم از موشک های فوق دوربرد استفاده نمود. در حال حاضر در برخی از مناطق روسیه این مجموعه ها مستقر شده اند.

یادآوری می کنیم که در ماه اوت سال 2009 "اولگ بارمین" معاون فرمانده کل نیروی هوایی روسیه در امور تسلیحات اطلاع داد که سیستم های "اس-500" موشک های فوق دقیقی برخوردار خواهد بود که می توانند برای انهدام اهداف نزدیک فضایی نیز استفاده شوند. به گفته نظامیان، این سیستم به مراتب قوی تر از "اس-400" خواهد بود و برتری های آن در ابعاد کمتر، قابلیت مانور بیشتر، و پارامترهای بهتردر دفاع در برابر حملات هوایی دشمن خلاصه می شود.

بر اساس گزارش مذکور، کنسرن تجهیزات ضد هوایی "آلماز- آنتی" به کار تولید این مجموعه های پدافندی جدید مشغول است. این در حالیست که پیش از این گزارش شده بود، قرار بود که "اس-500" تا سال 2012 آماده شود.

خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 26 شهریورماه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موشک S-500 از نسل جدید سیستم های سطح به هوایی جدید می باشد که برای هدف قرار دادن موشک های بالستیکی که بردی بالای 3500 کیلومتر دارند به کار میرود. در واقع برای موشک بالستیک کوتاه و برد متوسط طراحی شده است.
همچنین برای مقابله با سیستم های کنترل وهشدار هوایی و هواپیماهای جنگ الکترونیک به کار می رود. در واقع این موشک ورژن به روز شده S-400 sa-20 Triumf است که برای مقابله با پیشرفت های جنگ الکترونیک غرب ساخته شده است.
در طراحی های اولیه برد موشک در حدود 600 کیلومتر در نظر گرفته شده است. از مهمترین قابلیتهای S-500 این است که می تواند همزمان با 10 موشک بالستیک که با سرعت سوپرسونیک 5km/s کیلومتر برساعت پرواز می کند مقابله کند. البته در برنامه مشخص شده که قرار است قابلیت های بیشتری نیز افزوده شود.
همچنین گفته می شود که طرحهای نیز وجود دارد که آنرا بصورت تاکتیکال طراحی کنند. یک نمونه موشک تاکتیکال اسکندر می باشد.

از قابلیتهای موشکهای تاکتیکال می توان به:
شلیک شدن بصورت متحرک
تغییر هدف همزمان در حین حرکت
هدایت شده توسط انواع روشهای هدایت
مقاوم در برابر جنگ الکترونیک
اشاره کرد که موشکهای فوق پیشرفته امروزی از آنها برخورداند. البته در سال 2000 شایعاتی برای توسعه مشترک این موشک با مشارکت آمریکا و روسیه بود.

هم اکنون که سال 2009 می باشد این موشک در گام های طراحی اولیه و مفهومی قرار دارد و قرار است که در سال 2012 کامل شود( همچنین ورژن دیگری در دست مطاله وجود دارد که S-1000 نامیده می شود و هنوز تفاوت بین این دو مشخص نیست.
S-500 قابلیت هایی همانند دو موشک S-400 و موشک پاتریوت 3 Advanced را در خود دارد.
اگر چه که اشتراکاتی با پروژه s-500U مربوط به دهه 60 میلادی دارد که چندان واضح نیست که اشتراکات چگونه می باشند. موشک s-500u یک سیستم ضد هواپیمایی چند کاناله بود که در نیروی هوایی و دریایی شوروی ثابق برای مقابله با دسته هواپیماهای دشمن به کار می رفت و بردی در حدود 100کیلومتر داشت. طرح s-500U توسط ارتش سرخ پذیرفته نشد. دلیل آن هم این بود که فقط می توانست با موشک های بالستیک کوتاه برد درگیر شود و امکان هدف قرار دادن کم بود. از این رو به جای ان S-300 و SA-10 توسعه داده شدند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
لطفا لینک منبع مطلب ارسالی را قرار دهید.
در صورت امکان عکسی هم از این سیستم برای کامل شدن بحث بگذارید.
ممنون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
يه سؤال: اين ها چرا اين قدر هول هستند؟! هنوز S-400 هاى خودشون كامل عملياتى نشده ٬ تو بوق و كرنا مى كنند S-500 ؟! بعدش هم چرا نمى آيند همون S-400 ها رو ارتقا بدهند كه هزينه هايشان بياد پايين؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون امين جان مطلب جالبي بود.
[quote]يه سؤال: اين ها چرا اين قدر هول هستند؟! هنوز S-400 هاى خودشون كامل عملياتى نشده ٬ تو بوق و كرنا مى كنند S-500 ؟! بعدش هم چرا نمى آيند همون S-400 ها رو ارتقا بدهند كه هزينه هايشان بياد پايين؟[/quote]
سجاد جان اينها هول نيستند پول كم دارند!
در واقع اين S_500 همون ارتقا يافته 400 هستش كه يكمي رنگش رو عوض كردند تا بتونند پولدارهايي مثل عربستان رو براي خريدش وسوسه كنند!(با توجه به اينكه اعلام كردند پدافند موسكو رو به اين S_500 ها ميخوان واگذار كنند!)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من که همون اس400 هست و احتمال میدم فقط یک رادار مخصوص ارتفاعات براش طراحی کردند تا بتونند از قابلیت صعود 185 کیلومتری موشک 40D6 استفاده کنند چون در اس400 به علت محدودیت رادار کنترل آتش تا امروز تست بالای ارتفاع 60 کیلومتر نداشتند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

منبع انجمن مهندسی هوافضا

سیستم دفاعی s-400
s-400-unloaded.jpg
عکسی از s500 منتشر نشده

s-500 بر اساس s-400ساخته نمی شود، این شکل تکامل بخشیده شده تسلیحات است که توان انهدام اهداف هیبرسونیک و بالستیک را دارد".
icon_cool
http://pe.rian.ru/defense_safety/operatsia/20090811/122647549.htm

پایگاه اینترنتی "لنتا.رو" گزارش داد که بزودی جدیدترین سیستم پدافند موشکی "اس-500" روسیه ساخته خواهد شد. این مطلب را "الکساندر زلین" فرمانده کل نیروی هوایی روسیه اعلام کرد. وی تاکید کرد: ما بر روی این سیستم مدرن کار می کنیم که ادامه سری "اس-400" محسوب نمی شود.

ژنرال زلین همچنین اطلاع داد که در حال حاضر برنامه های کاری تولید سیستم های جدید ضد هوایی نیز آماده می شود. برای این منظور کارشناسان نظامی و علمی بکار گرفته شده اند. وی خاطر نشان ساخت: فکر می کنم که این سیستم به زودی ساخته شود.

"اس-400" "تریومف" در حال حاضر کاملترین سیستم پدافند ضد موشکی و هوایی است. این سیستم می تواند اهداف آئرودینامیکی و بالستیکی را در فواصل دور منهدم سازد. این در حالیست که در این سیستم ها هم می توان از موشک های مخصوص این سیستم و هم از موشک های فوق دوربرد استفاده نمود. در حال حاضر در برخی از مناطق روسیه این مجموعه ها مستقر شده اند.

"اولگ بارمین" معاون فرمانده کل نیروی هوایی روسیه در امور تسلیحات اطلاع داد که سیستم های "اس-500" موشک های فوق دقیقی برخوردار خواهد بود که می توانند برای انهدام اهداف نزدیک فضایی نیز استفاده شوند. به گفته نظامیان، این سیستم به مراتب قوی تر از "اس-400" خواهد بود و برتری های آن در ابعاد کمتر، قابلیت مانور بیشتر، و پارامترهای بهتردر دفاع در برابر حملات هوایی دشمن خلاصه می شود.

بر اساس گزارش مذکور، کنسرن تجهیزات ضد هوایی "آلماز- آنتی" به کار تولید این مجموعه های پدافندی جدید مشغول است. این در حالیست که پیش از این گزارش شده بود، قرار بود که "اس-500" تا سال 2012 آماده شود.l

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث اينه كه آمريكايى ها وقتى يك سامانه(در هر زمينه اى) توليد مى كنند٬ براى سازگارى با پيشرفت فناورى٬ آون رو مرتب به روز رسانى مى كنند و نسخه تكميلى براش ارائه مى دهند امّا روسا عشق مى كنند كه از لحاظ اسمى تعداد بيشترى ادوات داشته باشند. مثلاً سوخو30 و 35 شباهات زيادى به هم دارند٬ سوخو22 و رفقايش٬ اين برو بچ دفاع هوايى(S-100 , 200 , 300 , 400 , ...) تانك ها و خودروهاى زرهى الخ! تازه مى آيند و نق(!) مى زنند كه مجبوريم به خاطر كمبود بودجه(على الخصوص در اواخر جنگ سرد) پروژه هامون رو لغو كنيم! خوب تقصير خودشونه ديگه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ممنون امين جان مطلب جالبي بود.



سجاد جان اينها هول نيستند پول كم دارند!
در واقع اين S_500 همون ارتقا يافته 400 هستش كه يكمي رنگش رو عوض كردند تا بتونند پولدارهايي مثل عربستان رو براي خريدش وسوسه كنند!(با توجه به اينكه اعلام كردند پدافند موسكو رو به اين S_500 ها ميخوان واگذار كنند!)
يه سؤال: اين ها چرا اين قدر هول هستند؟! هنوز S-400 هاى خودشون كامل عملياتى نشده ٬ تو بوق و كرنا مى كنند S-500 ؟! بعدش هم چرا نمى آيند همون S-400 ها رو ارتقا بدهند كه هزينه هايشان بياد پايين؟



یعنی زدی به هدف . من هم کاملا موافقم با صحبتت

راستی یه سوال غیر مرتبط هم بپرسم . کسی میدونه سرعت یک موشک بالستیک مثل سجیل 2 در هنگام برخورد با هدف چند برابر سرعت صوته ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یه خورد دیر شد!

Warningعزیز قابلی نداشت.
SHERVIN جان جواب سوال شما تا حدودی در این پست امده
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6948&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.