امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]Warningعزیز قابلی نداشت. [/quote]
Warning كيه برادر من بليزم! icon_cool
اوني هم كه ميبينيد عيدي روز عيد غدير هستش.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري ريانووستي روسيه، ژنرال "الكساندر زلين " روز شنبه اظهار داشت كه سامانه دفاع هوايي مسكو و منطقه "اقتصادي مركزي روسيه " تسليحات جديدي شامل سامانه‌هاي پيشرفته دفاع هوايي اس-400 و اس-500 دريافت خواهند كرد.
زلين گفت: ما سامانه دفاع هوايي داريم كه از منطقه اقتصادي مركزي و مسكو حمايت مي‌كند؛ اين سيستم راه اندازي مي‌شود، وظايفي را انجام مي‌دهد و به طور قطع متحمل تغييراتي مي‌شود.
منطقه اقتصادي مركزي در بخش اروپايي روسيه قرار گرفته است و منطقه صنعتي اصلي اين كشور است.
زلين افزود: ما تعداد قابل توجهي سامانه اس-400 را تا پيش از سال 2020 خريداري خواهيم كرد. ما همچنين درباره خريد سامانه‌هاي ضد موشكي اس-500 بحث خواهيم كرد.

A0882626.jpg

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8905231080

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

[align=justify]
رییس شورای کارشناسی پدافند موشکی و فضایی روسیه اعلام کرد: سیستم پدافند موشکی مسکو فرسوده شده و ظرف چهار سال آینده یک سیستم نوین جایگزین آن خواهد شد.

ایگور آشوربیلی' امروز دوشنبه به ریانووستی گفت: در حال حاضر سیستم پدافند موشکی مسکو از نوع 'آ-35' می باشد که در سال های دهه 1970 میلادی ایجاد شده است.
آشوربیلی که در 10 سال اخیر ریاست مرکز تسلیحاتی 'آلماز آنتی' (تولید کننده تسلیحات پدافند موشکی همچون اس-300) را برعهده داشت، خاطرنشان کرد: قرار است تا سال 2015 مجموعه های پدافند موشکی نوین 'اس-500' جایگزین مجموعه های کهنه شوند که برعکس آنها سیستم سکوی پرتاب زمینی نبوده، بلکه قابل تحرک می باشد.
به گفته وی، قابل تحرک بودن این مجموعه پدافند موشکی، درجه آسیب پذیری آنها را کاهش می دهد و این قابلیت ،امکان ردیابی تسلیحات مذکور از فضا را دشوارتر می سازد.
آشوربیلی، مزیت دیگر سیستم 'اس-500' را امکان انتقال آن به نقاط مختلف روسیه در صورت لزوم عنوان کرد.
مجموعه پدافند موشکی 'اس-500' موسوم به 'تریومفاتور-ام' در حال حاضر در مرحله طراحی و ساخت در شرکت مرکز تسلیحاتی 'آلماز آنتی' می باشد که قادر به هدف قرار دادن هر نوع هواپیما و موشک تاکتیکی و قاره پیما تا برد سه هزار و 500 کیلومتر است.
موشک های این سیستم دارای سرعت هفت کیلومتر در ثانیه می باشند.

29/5/1390
منبع: آويا
http://www.avia.ir/Nsite/FullStory/?Id=5749

---------------

دوستان آيا هيچ طرح مفهومي از s-500 Triumphator-M منتشر شده است؟
[/align]

منتقل شد....نصير

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سه هزار و پانصد کیلومترررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررر؟ icon_cheesygrin icon_cheesygrin icon_eek icon_eek icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فکر کنم در برد اشتباه شده 500 کیلومتر بیشتر نباید باشه دوستان مطلع بیان نظر بدن تا بدونیم برد دقیق این سامانه رو در ضمن همون پدافند کهنه رو به ما بدن برای 50 سال دیگه ما کافیه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]منظورش انهدام موشک های بالستیک با برد 3500 کیلومتر بود[/quote]

درسته مطلب کمی ابهام داشت

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
قرار هست برد این سیستم 600 کیلومتر و ارتفاع درگیری آن 40 کیلومتر باشه ، این سیستم همچنین قادر به رهگیری موشکهایی با برد 3500 کیلومتر خواهد بود و هر واحد آن قابلیت درگیری همزمان با 10 موشک بالستیک رو داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

[align=justify]توسعه سامانه دفاع هوايي اِس 500 عقب تر از برنامه زماني

روزنامه ايزوستيا به نقل از يك منبع صنعت دفاعي اعلام كرد كه برنامه توسعه سامانه دفاع هوايي قدرتمند اس-500 روسيه دست كم 2 سال عقبتر از زمانبندي تعيين شده است.
بر اساس اين منبع نخستين نمونه هاي اوليه اين سامانه در سال 2015 آزمايش مي شوند در حالي كه تحويل آنها به ارتش روسيه در خوش بينانه ترين حال در سال 2017 آغاز خواهد شد. اين منبع افزود: چرخه توليدي اين سامانه تقريبا دو سال به طول مي انجامد.
بنابراين حتي اگر نمونه هاي اوليه نيز تا سال 2015 آماده شوند، ارتش روسيه تا پيش از سال 2017 موفق به دريافت نمونه هاي كاملا عملياتي نخواهد بود.
يك منبع در وزارت دفاع روسيه تاكيد كرد كه برنامه زماني از پيش تايين شده براي تحويل سامانه اس-500 در سال 2015 بسيار خوش بينانه است.

انتظار مي رود سامانه دفاع هوايي دوربرد موشكي اِس 500 بخش اصلي توانمندي پدافندي نيروهاي هوافضاي روسيه را تشكيل دهد. برد موشك هاي اين سامانه بيش از 600 كيلومتر است و اس-500 قدر خواهد بود بطور همزمان با 10 هدف درگير شود.

بر اساس نيازمندي هاي ارتش روسيه اين سامانه بايد قادر به رهگيري موشك هاي بالستيك و موشك هاي كروز ماوراء صوت باشد و طرح هايي وجود دارد تا دست كم 10 گردان اِس 500 براي نيروي دفاع هوافضايي آينده روسيه تشكيل شود.

منبع: ماهنامه "صنايع هوافضا" - شماره 69 - آبان 90 - صفحه 62[/align]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
لینک مرتبط

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=10129&highlight=

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برد و بی خیال سرعت بچسبید .7 کیلومتر در ثانیههههههههههههه ؟؟؟!!!!!!!!!!! :lol: :lol: .یعنی 23 ماخ! icon_razz

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این سرعت در صورت صحت اصل مطلب چیز غیر قابل تصوری نیست و میتونه در صورت داشتن ارتفاع مداری صحیح باشه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان در مورد سرعت موشك دچار اشتباه شده ايد.همه منابع ميگن S-500 تواناييه هدف قرار دادن موشكهاي بالستيكي با سرعت 7 كيلومتر بر ثانيه را دارد نه اينكه سرعت خود S-500 اينقدر باشد:

تازه سايت DEFENCE UPDATE گفته با اهداف با سرعت 5 كيلومتر در ثانيه ميتونه درگير بشه:

The new missile defense system will be capable of intercepting targets at target-speeds up to five kilometers per second, out of earth upper atmosphere
http://defense-update.com/products/s/s-500_250909.html

و همينطور سايت RUSSIAN SENTRY هم گفته با سرعت هدف 5 كيلومتر در ثانيه :

The S-500 will be able to destroy ballistic supersonic targets flying at a speed of 5 km/s

http://www.russiansentry.com/?area=postView&id=1543

ويكي پديا هم كه نوشته سرعت هدف 7 كيلومتر در ثانيه :

the S-500 would be able to detect and simultaneously engage up to 10 ballistic supersonic targets flying at a speed of 7 km/s
http://en.wikipedia.org/wiki/S-500_(missile)

سرعت 7 كيلومتر بر ثانيه براي سامانه اي در حد و اندازه S-500 بيشتر شبيه بلوف و شوخي ميمونه.اگر بخواهيم سرعت رو به معناي واقعي درك كنيم بايد به موشكهاي GBI آمريكا اشاره كنم كه سرعت EKV و در مدل هاي جديد تر MKV-L و MKV-R اين موشك به ميزان سرسام آوره 35000 كيلومتر در ساعت يعني 10 كيلومتر در ثانيه ميرسه و هيچ چيزي وجود نداره كه در اين سرعت بخواد از دستش فرار كنه.
http://www.missilethreat.com/missiledefensesystems/id.17/system_detail.asp
http://en.wikipedia.org/wiki/Exoatmospheric_Kill_Vehicle

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.