جنگنده -رهگیر ایکس-27 لنسر جنگنده -رهگیر ایکس-27 لنسر ( X-27/Lancer )

[hamed_713 242]

با اندیشه تکمیل هواپیمایی برای جانشینی اف-104 که ضمن دارا بودن برتری چشمگیری نسبت به آن ، تا حد امکان از اجزای استافایتر استفاده کند،دفتر توسعه پروژه های لاکهید(اسکانک ورکس)در اواسط سال 1961(اوایل 1340) یک مطالعه درون سازمانی را برای خلق یک نمونه بسیار ارتقا یافته،ولی با حداقل تغییرات نسبت به اف-104 موجود آغاز کرد.رهیافت جانسون به طرح جدید با احتیاط و با حفظ بدنه اصلی اف -104 تا حد امکان بود تا امکان فروش آن را افزایش دهد.لذا گزینه های تغییر عمده بدنه، کنار گذاشته شدند و تغییر بال مشهور ذوزنقه ای آن در مرکز توجه قرار گرفت.
به علاوه جانسون و تیم طراحی او تصمیم به استفاده از موتور کاملاً جدید گرفتند و انتظار داشتند که با موتور جدید،مقدورات پروازی را بطور چشمگیری افزایش دهند.این مهم از طریق افزایش نسبت کشش به وزن و کاهش مصرف سوخت ، امکان پذیر می شد.

در طی یک دوره 24 ماهه،در حدود 700طرح مورد بررسی قرار گرفتند که توسط کلی جانسون و تیم طراحی اش در اسکانک ورکس با عناوین سی ال -900 (CL-900) تا سی ال 1600 (CL-1600)مشخص می شدند.طرح های گوناگون یک و دو موتوه بررسی شدند و هرکدام از آنها از لحاظ میزان مشابهت با اف 104 و افزایش نسبی مقدورات پروازی نسبت به استارفایتر بررسی گردیدند.
تعجبی نداشت که بازار پرسود اروپا و در واقع بازار جهانی جنگنده ها، مورد توجه سایر شرکت های بزرگ هواپیماسازی ایالات متحده آمریکا در مورد رقابت برای طراحی جنگنده جدید این نیرو با نام اف-ایکس (بعدها ،اف 15)قرارگیرد،که تقریباً تمامی شرکتهای هواپیما سازی اقدام به طراحی جنگنده هایی برای پاسخگویی به نیازهای آتی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و کشورهای خریدار خارجی،نمودند.



در اوایل 1971(اواخر 1349)، "کلی جانسون"،پیشتاز ارائه برای ساخت نمونه اولیه پروازی برای طراحی جنگنده پیشرفته بود.لاکهید پیشنهاد خود را در 14 ژانویه (24دی) به نیروی هوایی ایالات متحده ارائه کرد.درپی آن "نورثروپ" در 31 ژانویه (11 بهمن) ،"بوئینگ" در فوریه(بهمن)و شرکت "ال تی وی" در ماه ژوئن(خرداد) طرح های خود را ارائه کردند.
تردید قابل توجهی در وزارت دفاع وجود داشت که انگیزه این شرکت ها در این جریان ارائه پیشنهادات ،جلب توجه نیروی هوایی ایالات متحده برای بررسی سیستم های تسلیحاتی بالقوه تازه است.از میان تمامی احتمالات ،وزارت دفاع احساس می کرد که این علاقه توسط مافیای جنگنده * ایجاد شده است که نگران آن بودند که پروژه های آتی F-x (بعدها F-15) و ای-ایکس(بعهدها A-10) بودجه هواپیمای تاکتیکی نیروی هوایی ایالات متحده را در دهه بعد به انحصار خود درآورد.آنها (مافیای جنگنده) خواهان آن بودند که یک جنگنده اثبات گر (نمونه پروازی از یک جنگنده تازه سبک وزن)،زمانی که اروپا تصمیم به جایگزینی جنگنده اف -104 گرفت ،موجود باشد.
تا بهار 1971(1350) تلاشهای لاکهید در اطراف طرح "سی ال-1200 لنسر"(CL-1200 Lancer) متمرکز شد.به منظور کسب بودجه برای ساخت نمونه اولیه ،لاکهید به تاکتیک های نامتعارفی رو آورد.جانسون 2 تعهدنامه خرید از سوی 2 کشور اروپایی و نیز چند شرکت قطعه سازی آمریکایی برای تأمین قطعات عمده و سیستم های فرعی ایکس-27 با هزینه خود شرکت ها را برای نمونه اولیه این هواپیما ، تهیه کرد.


نمونه CL-1200 Lancer[/align]

به عنوان مثال، لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان غربی) با تأمین یک فروند جنگنده 2 نفره تی اف-104جی (TF-104G) و هلند با ارائه جنگنده یک نفره اف 104جی(F-104G) در این برنامه مشارکت کردند.انتظار می رفت که صرفه جویی های زیادی با استفاده از این هواپیماها حاصل شود.زیرا دماغه،کابین خلبان و بسیاری از تجهیزات مرتبط آنها در سی ال- 1200 عملاً همان تجهیزات بکار رفته در اف-104 جی(یا اف 104 اس ایتالیا) بودند.
به علاوه شرکت پرات اند ویتنی نیز موافقت کرد که 3 موتور TF-30W-100 متعلق به هواپیمای F-111F را برای استفاده در این هواپیما ، به همراه تأمین قطعات یدکی و پشتیبانی تعمیراتی را در طول دوره آزمایشات پروازی ، فراهم کند.به همین ترتیب شرکتهای عمده آمریکایی دیگر،نظیر "هیوز"،"هانی ول" و "گارت" نیز موافقت خود را برای شرکت در این پروژه اعلام کردند.
با در اختیار داشتن چنین تعهدات و مشارکت چشمگیری و با فرض اینکه نیروی هوایی با ارائه موتورهای تی اف -30 توسط پرات اند ویتنی موافقت می کند، لاکهید پیشنهاد ساخت و انجام آزمایشات پروازی 2 فروند هواپیمای تحقیقاتی سی ال – 1200(لنسر) را به مبلغ 30 میلیون دلار ، به نیروی هوایی ایالات متحده، پیشنهادکرد.بخش عمده ای از این پروژه 18 ماهه،در شعبه مشهور اسکانک ورکس لاکهید واقع در بوربنک (Burbank) کالیفرنیا ، انجام می شد.

جانسون ادعا می کرد نیروی هوایی در صورت موافقت با تأمین مالی این پیشنهاد،استفاده های بالقوه بسیاری از این طرح خواهد برد.این استفاده ها عبارت بودند از:اطلاعات آزمایشات پروازی از طرح جنگنده ای که قادر به مقابله با تهدیدات آتی جنگنده های شوروی است؛اطلاعات در مورد فلاپهای مانوری قابل تنظیم خودکار در لبه های حمله و فرار بال و بررسی مقدورات پروازی هواپیمایی با نصف قیمت پروژه اف-ایکس و برتر از آخرین مدل های جنگنده میراژ(میراژ-اف1) فرانسوی.



این مورد آخر، یکبار دیگر دیدگاه جانسون را در مورد بازار جنگنده اروپایی آشکار کرد.جانسون ،کشورهای عضو ناتو را قلمرو شرکت لاکهید به شمار می آورد و حاضر به پذیرش هیچ رقیبی نبود؛(حتی شرکت نورثروپ با جنگنده F-5E و هواپیمای آتی پی -530 کبرا که بعهدها به F/A-18تبدیل شد).این احساس با تمایل جانسون به کسب پشتیبانی سیاسی و مالی برای سی ال-1200 ضمن علاقمند کردن کشورهایی که در آغاز خواهان پشتیبانی از برنامه این هواپیما نبودند،تاکید می شد.
زمانی که سخنانی از تاکتیک های جانسون به گوش طرفداران پروژه جنگنده های اف-ایکس(F-15) و وی اف-ایکس(F-14) در وزارت دفاع ایالات متحده رسید،آنها نگران شدند که سی ال-1200 ، می تواند بطور بالقوه به رقیبی برای کسب بودجه شده و حتی احتمالاً با عث لغو برنامه شود.در نتیجه تیم های بازبینی ،به سرعت برای بررسی طرح پیشنهادی لاکهید و با هدف از هم پاشیدن آن تشکیل شدند.یک بررسی سریع توسط نیروی هوایی ایالات متحده ، به برخی از مزایای طرح پیشنهادی لاکهید را تأیید کرد: یک جنگنده پیشرفته دیگر برای دهه 70 میلادی(50 شمسی)،ایجاد یک خط تولید ثانوی در شرایط بروز بحران؛یک رقیب باقوه برای جنگنده میراژ جدید داسو فرانسه (میراژ اف-1)؛و سرانجام گام دیگری به پیش - هرچند غیر متعارف- درساخت نمونه اولیه هواپیما.
طولی نکشید ابتکار جانسون در نمونه سازی اولیه هواپیما،توسط سایر شرکتهای آمریکایی ، اقتباس شد.در واقع،نورثروپ ، از لاکهید تقلید کرد و با ارائه طرحی مشابه برای هواپیمای پی 530 این شرکت و ال تی وی با ارائه چندین طرح پیشرفته از هواپیمای ای-7 و وی-1000 چندان از لاکهید عقب تر نبود.

[align=center][/align]

نیروی هوایی آمریکا در همین زمان،به مطالعه در مورد طرح لاکهید ادامه می داد و تا آغاز سال 1971(1349) متوجه مشکلاتی در رابطه با طرح پیشنهادی شد.به عنوان مثال،نیروی هوایی هواپیمای اف 104جی در خدمت نداشت و نمی توانست از آن برای تأمین قطعات یدکی در برنامه استفاده کند.به علاوه تمایلی به پذیرفتن 2 هواپیمای مجانی از سوی متحدان اروپایی خود نداشت.زیرا بدون تردید ،این هواپیماها با تقاضاهایی از سوی کشورهای ارائه دهنده آنها ، همراه بودند.به علاوه زمان 18ماهه برنامه،فقط شامل 6ماه آزمایشات پروازی بود که 3 ماه آن توسط لاکهید وفقط 3 ماه دیگر توسط نیروی هوایی انجام می شد.در ضمن ،لاکهید خواهان آن بود که 2 نمونه اولیه پروازی باید به لاکهید بازپس داده شوند تا به عنوان اثباتگر پروازی به ویژه در هلند و آلمان مورد استفاده قرار گیرند.آشکار بود تمایل برای فروش این هواپیما به نیروی هوایی ایالات متحده ، زیاد نبود.

افزایش مخالفتها از سوی پنتاگون و نیروی هوایی،جانسون را وادار به ایجاد تغییر در برخی از درخواست هایش نمود تا بتواند پشتیبانی نیروی هوایی را بدست آورد.در همین زمان وزارت دفاع نگران این موضوع بود که زمان آزمایشات پروازی بسیار کوتاه است؛و پس از صرف حداقل 30 میلیون دلار ،نیروی هوایی عملاً هیچ سخت افزاری را بدست نمی آورد و اینکه بازگرداندن هواپیماها به لاکهید ،منجر به شکایت از سوی شرکتهای رقیب شود-مبنی بر اینکه نیروی هوایی به یک شرکت در تکمیل نمونه اولیه هواپیمایی کمک کرده که فقط برای فروش به کشورهای خارجی ساخته شده است.
این نگرانی ها به همراه پرسش هایی در همین رابطه از سوی مقامات بلندپایه نیروی هوایی باعث شدند که جانسون در اوایل مارس 1971(اسفند1349)،پیشنهاد خود را به نحو چشمگیری تغییر دهد.او پیشنهاد کرد که نیروی هوایی در پایان دوره آزمایش ها،نمونه های ساخته شده را در اختیار بگیرد!!! و پروژه بیشتر حالت تحقیقاتی بیابد و هواپیما به سیستمهای کنترل آتش و سایر تجهیزات مرتبط با هواپیمای جنگی مجهز نشود.

[align=center][/align]

در نتیجه جهت گیری مجدد پروژه، نیروی هوایی موافقت کرد که عنوان رسمی ایکس-27 را به این هواپیما اختصاص دهد.این کار دلالت بر ماهیت آزمایشی و تحقیقاتی پروژه می کرد و به نیروی هوایی تضمین می داد که این هواپیما رقابت مستقیمی با برنامه در دست اجرای اف-ایکس(اف-15)نخواهد داشت.با اینکه نیروی هوایی اکنون به موجودیت پروژه سی ال-1200/ایکس-27 رسمیت بخشیده بود ولی بودجه آن سوی کنگره(مجلس قانونگذاری)تصویب نشده بود و هیچ تضمینی برای ادامه پروژه وجود نداشت.در همین زمان ، شرکت لاکهید به دلیل مشکلات فزاینده مالی ، به جانسون اطلاع داد که قصد دارد شعبه بسیار مشهور اسکانک ورکس را تعطیل کند،مگر اینکه این شعبه بتواند هزینه های خود را تأمین کند.در واکنش به این موضوع کلی جانسون این موضوع را به اطلاع وزارت دفاع رساند و احتمال دنیای بدون اسکانک ورکس را به آنها گوشزد کرد.این اقدام جانسون ،نتیجه قابل پیش بینی داشت.در طی آوریل 1971(فروردین1350) نیروی هوایی بطور رسمی تصویب برنامه ایکس-27 را تقاضا کرد.قرارداد تنظیم شد و امضای آن قریب الوقوع به نظر می رسید؛ ولی اندکی بعد،برنامه ناگهان خاتمه یافت.لغو برنامه ایکس-27 به دلیل چندین مسئله همزمان بود که نخستین آن همانطور که اشاره شد – مشکلات مالی لاکهید در این پروژه بود.محدودیتهای ایکس-27 به عنوان یک بستر آزمایشی تکنولوژی و اینکه طرح پیشنهادی پی -530 نورثروپ ،نیز جذابیتهای خود را داشت از دلایل دیگر این موضوع بودند.
لغو پشتیبانی وزارت دفاع و عدم حمایت مالی لاکهید منجر به خاتمه این پروژه گردید ولی پیش بینی ها در مورد تعطیلی اسکانک ورکس غلط از آب درآمد و این شعبه نه تنها به فعالیتهای خود ادامه داد،بلکه چندین پروژه پردرآمد را نیز نصیب لاکهید نمود.

نتیجه گیری

برنامه قابل ستایش جنگنده سبک وزن ایکس-27 درسی بود در مورد مانورهای سیاسی و نیز تجربه ای جالب در تکنولوژی جنگنده.حمله به خوبی مهندسی شده کلی جانسون به دیوان سالاری وزارت دفاع،جائیکه دولت و شرکتهای هواپیما سازی جذب بازی تکمیل جنگنده تازه لاکهید شدند،برای همیشه نشانه ای از بازاریابی نبوغ آمیز جانسون باقی خواهد ماند.متأسفانه-برای لاکهید-بازاریابی فوق العاده جانسون به مانع سیاسی برخورد کرد و جو رقابتی شرکت ها نیز بر آن غلبه کرد.رقابت بر علیه برنامه های پرطرفدار اف-ایکس(که بعدها به اف-15 ایگل ساخت مکدانل داگلاس تبدیل شد)و وی اف-ایکس(که سرانجام به اف-14 تامکت ساخت شرکت گرومن تبدیل گردید)،نشان داد که موانع سیاسی بزرگتر از آن هستند که لاکهید و جانسون بتوانند بر آنها غلبه کنند.در نتیجه برنامه جنگنده لنسر ناپدید گردید و به همراه آن ، آخرین امید لاکهید در تداوم برنامه تغییر نهایی اف-104 به فراموشی سپرده شد.

مشخصات فنی:

- طول : 56 فوت و 4 اینچ (18.08 متر)
- فاصله دو نوک بال : 28 فوت و 8 اینچ (8.74 متر)
- ارتفاع : 16 فوت و 4 اینچ (4.98 متر)
- سطح بال : 311 فوت مربع (28.93 متر مربع)
- وزن خالی : 17250 پوند (7824 کیلوگرم)
- وزن ناخالص : 32500 پوند (14742 کیلوگرم)
- موتور : يک دستگاه موتور توربوفن TF-30W-100 با حداکثر نیروی 15000 پوند(6800 کیلوگرم معادل 66.68 کیلو نیوتن) بدون پس سوز و 25000پوند(11340 کیلوگرم معادل 111.13 کیلونیوتن) با حداکثر پس سوز
- حداکثر سرعت : 1450 مایل بر ساعت (2320 کیلومتر بر ساعت معادل 2.2 ماخ)
- حداکثر برد : 2100 مایل (3380 کیلومتر)
- سقف پرواز : 60 هزار فوت (18300 متر)

تهیه و تنظیم :Hamed_713
منبع : دوماهنامه هواپیما - شماره 5

مطالب مرتبط با مافياي تسليحات در ايالات متحده:

مجتمع های نظامی-صنعتی،آغاز سلطه مافیای تسلیحاتی

پایان کار گربه های گرومن-چرا با زنبورهای سرخ؟؟؟