این مواردی که عرض میکنم وقایعی هستند که با فرض رخ دادن جنگ پیش میاد: جنگ هند و پاکستان بدون سوخت و مهمات نمیشه. از اونجایی که پاکستان با ما مرز زمینی داره و تقاضای قاچاق و یا خرید قانونی سوخت بالا میره هندی ها شروع میکنند به کمک به گروه های تروریستی منطقه بلوچستان. از طرفی هند هم نیاز به سوخت داره و باید از کشورهای اسلامی تهیه کنه که ناچارا طرف پاکستان هستند، هر دو کشور سعی خواهند دسترسی همدیگر رو در دریا دچار مشکلات کنند. قبلا هم جنگ های دریایی عظیمی بین هند و پاکستان رخ داده و مدتی پاکستان هم با محاصره دریایی هند روبرو بوده... حالا اگر دو کشور نتونند به شکل سنتی و رسمی نبرد دریایی انجام بدن محموله ها و کشتی ها همدیگر رو با روش های نامتعارف مورد تهاجم قرار خواهند داد. نکته، فضای جنگ بین هند و پاکستان کلا جنگ محدود با گرایشات هسته ای هست(هرچند که هیچ وقت استفاده نمیشه) ولی نفس کشیدن برای ایران در فضای پر از اوهام هسته ای سخته!!

حضورش در لحظات اول آتش بسیار حیاتی و مفید بود، هم سازنده و هم استفاده کننده دمشون گرم دستمریزاد... حالا این چطوری پر میشه؟

امیدواریم بین هند و پاکستان جنگ نشه ولی: اگر یکی از این دو خریت کنه و بمب اتم بزنه به دیگری و اون یکی هم جبران کنه این قضیه کجا تموم میشه؟! همه 241 کلاهک رو سر هم میکوبند؟! البته این دو کشور تا سالها نمیتونند محصولات کشاورزی صادر کنند و وضعیت مثل اکراین در دوره چرنوبیل پیدا خواهند کرد...

بدرد نمیخوره، گارانتی نداره از روی lot هم مشخصه که 3/12/2024 ساخته شده و این اولین نوع از این بمب هست که اینطوری به خطا رفته.

مشکل اول: جانشین وزیر دفاع با بیان اینکه موشک «خرمشهر۴»، نخستین موشکی است که در فاز میانی هدایت می‌شود، خاطرنشان کرد: موشک‌های قبلی ما از این ویژگی برخوردار نبودند و پس از ورود به جو غلیظ آن را تنظیم می‌کردیم تا به سوی هدف به حرکت کند. در واقع، سامانه هدایت و کنترل موشک نیز پس از ورود به جو غلیظ فعال بود که امکان داشت تا از طریق جنگ الکترونیک به آن آسیب وارد شده و به آن خطا بدهد. https://dolat.ir/detail/413481 مشکل دوم: از ثانیه 54 حین خروج از جو مشاهده کنید چه فشاری روی بالک ها میاد، همین فشار که روبه کاهش حین خروج از جو هست، حین ورود به جو غلیظ تا لحظه برخورد به شکل افزایش هست: https://www.aparat.com/v/Pcxm7 موشک هایی که بالک دارند باید سرعتشون کاهش داده بشه تا بتونند موفق باشند، یا اینکه راه حل های مهندسی مواد و ساخت تولید دیگری پیگیری بشه که بتونند بدون آسیب به جو غلیظ تا لحظه برخورد هدایت بشن. حالت دیگر نصب تراستر بجای بالک هست...این موشک های فعلی به هیچ وجه در برد های بالا دقیق نخواهند بود...

به نظرم این رادارها رو میشه با توری درست شده از نخ روده در برابر ریزپرنده ها حفاظت کرد.. مثل روسها که روی جاده ها توری کشیدن

بستن تنگه رو حوثی ها هم میتونند در باب المندب انجام بدن ایران که خیلی براش راحتتره. اما مثل همین حالا که حوثی ها ورودی و خروجی رو کنترل میکنند ایران هم میتونه ورودی و خروجی کشتی ها و بارها به کشورهای نامطلوب رو مانع بشه. ایران براش مانعی وجود نداره که از چابهار، جاسک و یا حتی هرمز تجارت داشته باشه، برای دیگران ممنوع میشه.

این عبارت البته بر اساس حرفی هسن که "اولین فرمانده پدافند" از توپهای پدافندی در زمان جنگ داشتند! یعنی یه سابقه ای برای اینگونه فکر کردن در سطح فرماندهی وجود داشته. "مستند نبرد امواج دقیقه 26: بحث روحی و روانی بود که ضد هوایی یه تق و توقی بکنه که مردم احساس بکنند یه چیزی هست که ازشون دفاع کنه" ولی ممکنه مثل وعده 1 اونها هم از پهپاد و ریزپرنده علیه اس 300 ها استفاده کرده باشند و این دلیل شلیک توپهای پدافندی. من نظر قطعی ندادم.

یه نمود از اینکه چرا باید حجم زیادی پدافند موثر برد کوتاه داشته باشید(منظورم تا 25 کیلومتر هست) به یمن از خارج از میدان دید، فاصله ای در حدود 60 تا 120 کیلومتر و در مورد slam-er در حدود 270 کیلومتری داره حملاتی انجام میشه، روزی 40 حمله و 77 تا 100 حمله یا بیشتر هم ثبت شده. این مقدار صرفا از سمت نیروی دریای هست. حساب کنید، متوسط روزی 30 حمله به مدت 10 هفته. یه کمپین بزرگ منطقه ای میتونه خیلی وسیع تر هم باشه، بیشتر از 2100 پرتابه دورایستا به سمت ما میاد. یه نمونه jassm-er با 1000 پوند سر جنگی و برد بیش از 900 کیلومتر، رقم تولیدیش بیش از 3 هزار تیر هست و رقم فریز شده بصورت آپشن حدود 10 هزار... راهکار چیه؟ زدن ناو هواپیمابر، زدن کلیه فرودگاه های دشمن، دفاع در برابر همه حملات دورایستا(زدن کلیه پرتابه ها)... عملا همه موشک های فعلی ما جنبه پدافندی پیدا خواهند کرد.! حتی مثلا قدر H رو هم برای شکست دادن دشمن شلیک نمیکنیم بلکه برای جلوگیری از اجرای موفق عملیات هوایی شلیک خواهیم کرد. پس مسئله کمیت هم در آفند و هم در پدافند بسیار بسیار جدی هست. و این سه گانه کلید حل مسئله است:

در مورد پدافند بعد از وعده صادق 2 و عملیات اسراییل. یه موضوعی هست که لازمه بهش توجه کنیم، بر اساس مطالعات و محاسبات علمی هست ولی توان نگارش جزییات رو ندارم، بصورت بیانیه ای مینویسم. این وقایع اخیر، جنگ یمن، وعده های صادق، عملیات های اسراییل و ... رو فراموش کنیم و یه نگاهی به روند تسلیح و بازیابی ارتش آمریکا بکنیم، بیش از 1000 فروند اف 35 نساختن که بشینند و نگاه کنند، قطعا به بهانه های مختلف به جایی حمله میکنند و همونطور که میدونید آمریکا هیچ جایی رو برای جنگیدن سراغ نداره جز خاورمیانه، در خاورمیانه اعراب همنطور که اسپانسر صدام برای از بین بردن ایرانی ها بودن و دنیا بهش سلاح شیمیایی هم داد که کارش رو تکمیل کنه شک نکنید در مورد ایران هر چی پول و امکانات آمریکا لازم داشته باشه میدن. بخصوص وقتی بفهمند که میتونند جون سالم بدر ببرند.. علاوه بر اینکه نساختن بمب اتمی ملت ایران رو در معرض خطر نابودی کامل قرار داده، در مورد پدافند و نیروی هوایی مطلبی هست که باید اشاره بشه. دشمن ما قادر هست در یک سناریوی جنگ تمام عیار تا 2500 جنگنده کنار هم بزاره. حالا همینها رو بخواد بصورت انتحاری! نه با بمب های دورایستا مثلsdb علیه ما بکارببره برای مقابله و پدافند دست کم 2501 موشک پدافندی نیاز داریم. که جستجوگر این موشک ها قادر باشند روی اهداف با سطح مقطع بسیار کنم قفل کنند و فریب نخورند، هر چقدر این شانسها رو کاهش بدیم باید تعداد موشک ها رو افزایش بدیم. در حالت فعلی وضعیت پدافند با همه دستاوردهاش به جوکی ترسناک شبیه هست... پس عزیزان، فرماندهان، حضرات علمای مذهبی که عمدتا از مسائل نظامی آگاهی ندارید ولی احکام جهاد و نبرد و مقاومت میدید، برای ساختن پدافند پول و امکانات جمع کنید و شک نداشته باشید که باید زیر ساخت کامل و مفصل برای کلیه زنجیره تامین و تولید پدافند تامین باشه تا بتونید کمتر جهاد با جان کنیم!! - بیش از 10 هزار موشک پدافندی کوتاهبرد لازمه - بیشتر از 3 هزار موشک میانبرد لازمه - بیشتر از 1200 موشک برد بلند ضد موشکی لازمه... و اینکه از همه مهمتر: *یه شبکه راداری از یکپارچه متشکل از 2200 رادار کوتاهبرد با برد 12 تا 25 کیلومتر بصورت ثابت و کم توان بسازید و همه رو به هم لینک کنید تا یک تصویر یکپارچه از آسمان کشور در اختیار همه نیروهای عمل کننده باشه. *کشتی ها و قایق های پدافندی رو بسیار جدی بگیرید. اونم نه دو تا و ده تا، بین 50 تا 70 کشتی و قایق پدافندی...

بطور کل مقصود اینه که موشکها بیشتر و حجم سوخت مصرفی و فضای نگهداری کمتر بشه اما همه بردها برای موشک های موجود در دسترس باشه. اینطوری یدفعه ای همه اون چیزی که برای برد های کوتاه ساخته شده در برد بلند هم استفاده میشه.

اگر مطالب قدیمی من رو در تاپیک ها و استاتوس پیگیری کرده باشید، من همیشه رقمی بین 9 و 10 درصد موفقیت برای موشکهای بالستیک و کروز در نظر میگیرم. این نظرم مربوط به الان هم نیست، یه محاسبه بسیار مفصل سال 94 انجام دادم و در موردش این مطلب رو هم قرار دادم: الان به مبانی و حجم داده ای که برای اون محاسبات جمع آوری کرده بودم دسترسی ندارم، ولی شکل کار اینطوری بود که همه زیرساخت های کشورهای منطقه رو با دارایی های پدافندی و ارقام مختلفی از شانس ها در جداول مختلف جمع زده بودم. هنوز خبری از وعده صادق نبود، فقط اگر اشتباه نکنم آمریکا و فرانسه و انگلستان به سوریه حملات موشکی(کروز انجام میدادند) که یه بخشی از اون مبنای محاسبات بود. اما بعد از عملیات انتقام سردار سلیمانی مقدار نظرم برگشت و تو برد کوتاه حس کردم که موفقیت میتونه بالاتر بره. و همین کمک میکنه که دشمن محدود به عملیات های دوربرد بشه که این گزینه ماندگار برای جنگ طولانی مدت و بهینه نیست. در این حالت کشورها نمیتونند به شکل پایدار بجنگند و سریع مجبور به کوتاه آمدن میشن، و براش یه راهبرد تعریف کردم: عنوانش این هست:» "انتخاب بین شکست به ظاهر راهبردی با خسارت 100 میلیون دلاری و پیروزی کوچک و موقت با هزینه 10 میلیارد دلاری..." محاسبه اون زمان من برای شکست دادن اسراییل بر اساس بالستیک حدود 7200 شلیک یا کمی بیش از 800 اصابت موفق سنگرشکن و تعدادی خوشه ای هست. این تازه برای اسراییل هست و ایران باید به قدری ذخایر موشک های میانبرد ایجاد کنه که بتونه عربستان، ترکیه، و حتی قبرس رو هم بزنه... رقم مورد نیاز بالستیک میانبرد برای یک جنگ منطقه چند محوره بسیار سرسام آور هست. بیش از 20 هزار موشک میانبرد لازمه. ولی مشکل اصلی اینجا نیست! ایران بسادگی میتونه این مقادیر رو فراهم کنه. مشکل اینه که عمر تجهیزات و هزینه های نگهداری بعد از 7 سال بسیار زیاد خواهد بود. برای نمونه محاسبه کنید هزینه اسکن ایکس ری روتین بوسترهای سوخت جامد، تخلیه سوخت های ترک خورده و پر کردن مجدد و ... راه هایی هست برای کاهش هزینه و افزایش تعداد موشک های بالستیک مثلا هواپرتاب کردن کوتاه بردها و استفاده از جنگنده های قدیمی برای اینکار، برای نمونه یه موشک زمین به زمین با برد 500 کیلومتر در حالت هواپرتاب به 800 یا بیشتر برسه و یه مقداری از مسافت رو هوایی محمول بر جنگنده طی کنه. این کار در صورتی موفق هست که یه چتر پدافندی مجاور به مرز با برد 300 کیلومتر وجود داشته و اجازه نده به جنگنده ما کسی نزدیک بشه... برای این کار باید سراغ خرید جنگنده های روسی قدیمی یا بمب افکن رفت.

الان شاید برای زدن فردو حتی یک مگاتنی هم بزنند، ولی وقتی 300 تا icbm داشته باشید هر کدوم 3 تا 50 کیلوتن روش باشه، به فکرش هم نمیرسه که از بقل ایران بدون سر خم کردن رد بشه...

برای ایده تهاجمی باید مستقیم برید سراغ icbm و بمب اتمی در تعداد مناسب برای کل شهر های بالای یک میلیون در دنیا علی الخصوص آمریکا، باقی راه ها اتلاف وقت و هزینه است

این سناریوی کلی هست.. شما در هر سطح تعدادی هدف دارید که باید رهگیری کنید، بیشتر ترین تعداد مربوط به ارتفاع پست و در محدوده اهدافی که دشمن میخواد بهش برسه. کمترین در برد خیلی بلند هست. اگر نتونید در برد بی 2 رو بزنید باید در برد کوتاه بقول شما 114 تا sdb بزنید پس نسبت به همین شکله... حدود 114 به 1 به ازای هر بی 2 دشمن باید دو موشک برد بلند و بیش از 114 موشک برد کوتاه داشته باشید. به ازای هر اف 15 باید دو موشک برد بلند و بیشتر از 20 تا برد کوتاه داشته باشید و ... حالا همه هواگرد های منطقه و ضرفیت هاشون رو شناسایی کنید متوجه میشید که اولویت و حساسیت با برد کوتاه در تعداد بسیار و واکنش بدون خطا هست.