این دو تا عكسو هم اگه دوستان دقت كنین خیلی نكات جالبی توش هست. در واقع اولین باره كه اینگونه تصاویر از رسانه های ایران پخش میشه كه به نظرم كار درستی هم نبود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/0xwmjyw71zzm2daunnw.jpg[/img] یكی هم این: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/naiyjy1k1vc1fui3xv.jpg[/img]

[quote][quote][quote]من تازه تصاویر رو دیدم و بنظر میرسه که خصوصیات ظاهریش تفاوتی نسبت به نسل قبلی نکرده، حداقل بنظر من که اینطور میرسه. [/quote]به نظر من اين هدف اصلي اين آزمايشات نمايش دقت تسليحات بودن ! چيزي كه بايد قبلا نشون ميدادن تا به دنيا ثابت بشه اين موشك ها فشفشه نيستن كه همينطور پرتاب بشن .. اين موشك قابليت شليك به سمت ناوهاي هواپيمابر رو هم داره و از روي ناوهاي بزرگ هم ميشه شليكش كرد .. (هر چي باشه يك ناو هواپيمابر 300 متر طول و 70 متردر عرشه پهنه داره) كه خارج از دقت اين موشك نيست .. ! ــــ اميدوارم چنين طرح هايي هم واقعيت داشته باشند :> [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/nkir27.jpg[/img][/quote] این طرح و اصابت موشک به هدف در فرض ناو هواپیمابر مشکله اما به نظر شدنی میاد! ولی یه مشکل بزرگتر از تنظیم موشک برای اصابتش به هدف هست ! اونم اینه که اگر ما از کشتی های پهن پیکر باربری برای هدف قرار دادن اهداف نظامی استفاده کنیم در واقع ما کشتی های غیرنظامی مون رو برای آمریکا (با فرض هدف قرار دادن ناو هواپیمابر لابد این ناوها متعلق به آمریکا هستند) تبدیل کردیم به هدف نظامی! و خب اونها به خودشون اجازه می دهند با این بهانه در آب های بین المللی متعرض کشتی های ما بشن و البته قوه دریایی چنین کاری رو هم دارند و این ممکنه ضررش برای ما بیشتر از منفعتش باشه [/quote] طراحی این موشك برای اهداف ثابت هست و حتی ابتدا به ساكن لانچرش هم ثابت بود و بعدها موبایل شد. اگه هدف شلیك به سمت یك كشتی بزرگ باشه با توجه به اینكه كل زمان سوختن سوخت این موشك به دقیقه میرسه و در اون مدت اون هدف خیلی جا به جا نشده امكان تئوری برای این كار هست. اما می طلبه دقت و نوع هدایت خیلی تغییر كنه كه كار اسانی نیست. كلا" موشكهای سطح به سطح و یا ساحل به دریا یك فناوری جدا دارن. مهمترین فناوری لازم برای این موشكها حركت نزدیك به سطح دریا برای مخفی بودن راداری است كه اصلا در توان فاتح نیست.

[quote][quote]بسمه تعالی من هم تبریک میگم و چند نکته: 1- به نظر موشک دارای تغییر ظاهری خاصی با مدل قبلی نبوده و تغییرات قطعا در قسمتهای داخلی موشک اعمال شده است. 2- سوخت موشک همانند همونه های قبلی از نوع مرکب ( احتمالا HTPB ) می باشد. 3- سرجنگی این موشک هم همانند موشک قیام 1 که چند روز قبل تست شد از نوع DUMMY بود. 4- به نظر دقت فوق العاده ای ( احتمالا زیر 50 متر ) را دارا خواهد بود. 5- برد موشک هنوز اعلام نشده ولی افزایش 50 تا 100 کیلومتری پیش بینی می شود. 6- مزیت استتاری ویژه این موشک در آن است که با کشیدن برزنت بر روی آن و در صورت استفاده از رنگ آمیزی سیویل به راحتی می تواند در شهرها تردد نموده و استتار شود بدون جلب توجه. و . . .[/quote] داداش محمد، از شما بعید بود. 4- عزیز جان، خود غربی ها هم گفتند که نسل قبلی فاتح 110 داری CEP 10 متر هست. بعد این نسل جدیدش که به گفته ی وزیر دفاع دقتش بهتر شده، بشه زیر 50 متر؟؟؟[/quote] هیچ منبع تخصصی در هیچ نقطه جهان دقت ده متری بدون جی پی اس و ایمیج پروسسینگ رو برای هیچ موشكی تا حالا تایید نكرده اگه هم جایی دیدین جوسازی بوده و واقعیت فنی نیست. حركت یك موشك با ان سرعت و آن در سه بعد خیلی خیلی پیچیده است و یك انحراف صدم میلمیتری در كسری از ثانیه به چند ده متر تبدیل میشه چشماتو ببند تصور كن خودت اون موشكی و داری حركت می كنی ببین با اون سرعت اگه یك میل اینور اونور بشی یك ثانیه بعد كجایی؟

[quote]بسمه تعالی من هم تبریک میگم و چند نکته: 1- به نظر موشک دارای تغییر ظاهری خاصی با مدل قبلی نبوده و تغییرات قطعا در قسمتهای داخلی موشک اعمال شده است. 2- سوخت موشک همانند همونه های قبلی از نوع مرکب ( احتمالا HTPB ) می باشد. 3- سرجنگی این موشک هم همانند موشک قیام 1 که چند روز قبل تست شد از نوع DUMMY بود. 4- به نظر دقت فوق العاده ای ( احتمالا زیر 50 متر ) را دارا خواهد بود. 5- برد موشک هنوز اعلام نشده ولی افزایش 50 تا 100 کیلومتری پیش بینی می شود. 6- مزیت استتاری ویژه این موشک در آن است که با کشیدن برزنت بر روی آن و در صورت استفاده از رنگ آمیزی سیویل به راحتی می تواند در شهرها تردد نموده و استتار شود بدون جلب توجه. و . . .[/quote] كلاهك دامی و یا به طور ناقص پر شده با مواد منفجره كه مابقیش با مواد مخثنی تا وزن طراحی سر جنگی طبق صحبتهای دوستان گویا عادی هست. سوخت جامد مركب فعلی عمدتا" همین هست كه می فرمایین. در واقع یك سوخت جامد پلیمری هست. Hydroxyl-terminated polybutadiene در مورد این نوع سوخت اینجا مطلب بیشتر هست واسه مطالعه ویكی پدیا[url=http://en.wikipedia.org/wiki/Hydroxyl-terminated_polybutadiene]ویكی پدیا[/url] سوخت جامد بر پایه این نوع سوزنده دارای كنترل بهتری هست اما باز هم در قیاس با سوخت مایع سوختن این نوع سوخت مثل قرار گرفتن در برابر كار انجام شده است. خیلی سریع و كنترل نشده میسوزه. البته یك فرمول سوخت جامد همونطور كه در ویكی پدیا می بینین مقدار كمی از این بایند داره و مابقی پدر الومینیوم و امونیوم پركلرات هست. مثلا به این صورت: HTPB/AP/Al=12/68/20 یعنی 12 درصد وزنی پلیمر بایندر و 68 درصد امونیوم پركلرات و 20 درصد پودر الومینیوم مش بسیار ریز آزمایش سوختن دی كرومات امونیوم در آزمایشگاه شیمی دبیرستان رو یادتون هست؟ این هم مثل همونه و اصلا نیاز به اكسیژن نداره و همین به نوعی خطرناك هم هست چون اگه در محل ساخت این سوخت آتش سوزی رخ بده با پودر كف و ... خاموش نخواهد شد و فقط با سرد كردن میشه خاموشش كرد. به همین دلیل مذاب سوخت جامد به روشهای بسیار سختی قالبگیری میشه و انبارداری موشك سوخت جامد كلا" سخته و خطرناكه

[quote][quote]و این یعنی اینکه این موشک در موقع شیرجه از قسمت مشخص شده در عکس زیر جدا خواهد شد: [/quote]يك تصوير واضح تر از اون قسمت ... : [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/IMG_0471%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_IMG_0471%7E1.jpg[/img][/url] اين هم تصاويري واضح تر از محل اصابت : شما دود علامت گذاري موقعيت برخورد رو قبل از اصابت موشك مشاهده ميكنيد : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/YouTube_-_Iran_test-fires_3rd_gen_of_Fateh_110_missile_%2825_August_2010%29_Full_report_HD_flv_snapshot_00_27_%5B2010_07_14_22_41_58%5D.jpg[/img] برخورد : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/YouTube_-_Iran_test-fires_3rd_gen_of_Fateh_110_missile_%2825_August_2010%29_Full_report_HD_flv_snapshot_00_27_%5B2010_07_14_22_40_19%5D.jpg[/img][/quote] وریور جان ممنون از عكسهای زیبایی كه خودت هم زحتشو همین امسال فروردین كشیده بودی اما اون نقطه كمربند جدا شونده نیست. حداقل دانش محدود و بسته بنده میگه كمر بند شونده تو اون نقطه برای یك موشك سوخت جامد منطقی نیست. سوخت جامد بر خلاف سوخت مایع خیلی تحت كنترل نیست و از لحظه ای كه استارت میشه تا آخرش با یك روند میسوزه و میره تراست موتور فاتح خیلی خوبه و شتاب خوبی به این موشك میده اما این موتور ابتدایی ترین نوع موتور سوخت جامد هست. البته معنای آن نداشتن فناوری برتر نیست. اما اگه عكسشو كه گذاشتم در پستهای قبلی ببینین كاملا" واضحه كه این موشك بدون بردار رانش هست و بالچه های عقبی هم ثابتند. كاش تلویزیون اون لحظه ای كه سوراخ آنتهایی موشك رو نشون میداد سانسور میكرد. چون در همه نمایشهای دیگه انتهایی موشك رو با پلاستیكهای زنگی می پوشونن كه عكساسان از جزییات موتور كه 60 درصد تكنولوژی رو لو میده عكس نگیرن. این پستونگهای پلاستیكی قرمز رنگی كه در موشكهای نمایشی رژه ای می بینین برای حفاظت از سوخت و موتور نیست. چون اصلا نمنونه های نمایشی دارای سوخت و سر جنگی نیستن. اما این پلاستیكها رو میذارن كه عكاسان عكس نگیرن. متاسفانه اصل حفاظتی در نمایش فیلم رعایت نشده و گرنه نمایش همین یك ثانیه ای برای یك كارشناس نظامی میتونه خیلی خیلی معنادار باشه. همونطوری كه دیدین با همین یك عكس میشه نوع مكانیزم هدایت رو متوجه شد.

[quote][quote]با توجه به عكسهايي كه Mohammad_89 گذاشتن به نظر من سرجنگي جداشونده هست ! يك استادي بياد تأييد يا تكذيب كند. Mohammad عزيز كجايي ؟ بيا بابا![/quote] اینکه در قسمت مونتاژ و تولید قسمتهای مختلف بدنه بصورت جدا از هم نشان داده شده به خودی خود ثابت نمی کنه که سر جنگی جدا شونده هست، بلکه آنچه مهمه اینه که واقعا این قابلیت آیا وجود داره یا نه؟ چون به هر حال موشک رو یکجا نمی سازن و تیکه تیکه به هم چفت میشن. از نوع اتصالات قسمتهای بدنه به هم شاید یه همچین چیزی هم بر بیاد، هر چند نوع اتصال قسمت کاناردها به بقیه بدنه و فضای خالی موجود در این قسمت امکان این احتمال را نه تنها رد نمی کنه که به اون دامن هم می زنه: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/untitled%7E5.JPG[/img] اگر به بدنه کناری ( که در واقع اون سر همین قسمت هست) دقت کنید کاملا تا قسمت آخر پر از تجهیزات هست در حالی که قسمت مشخص شده در عکس کاملا خالی و ایزوله شده که می تونه به علت جلوگیری از آسیب دیدن قطعات به علت عملکرد کمربند انفجاری باشه. لبه اون هم مشخص می کنه که در قسمت لبه دو تیکه بدنه در هم چفت میشن پس احتمالا سر جنگی می تونه جدا شونده باشه. و این یعنی اینکه این موشک در موقع شیرجه از قسمت مشخص شده در عکس زیر جدا خواهد شد: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/untitled1%7E3.JPG[/img] البته این نظر من هست و کاملا غیر رسمی و شاید هم نامعتبر.[/quote] محمد جان اون قسمتی كه خالی می بینی در واقع ادامه اون در تیكه پایینتر همه خالی هست و محل قرار گیری سوخت جامد هست. هر قدر بشه تجهیزات هدایت رو جمع و جورتر كرد جای بیشتری برای سوخت هست. البته الان با توجه به اینكه مواد منفجره پیشرفته استفاده میشه نگرانی زیادی نیست. چون میزان قدرت انفجار پذیری اونها خیلی خیلی مناسبه و در قیاس با ماده منفجره كلاسیك كه تی ان تی بود چند سر و گردن بالاترن در پست قبلی اگه دقت كنین گفتم چرا اون كانادرها اونجا قرار گرفتن. وظیفه كاناردها هدایت كلی موشك هست و نه جهت یابی پس از جدایش سر جنگی این موشك با توجه به قطر كمی كه داره داشتن كمربند انفجاری براش خیلی خطرناكه و به عنوان یك قادع كلی این طول و قطر موشك جداشونده ساخته نمیشن البته این هم بگم طراحی كمربند جداشونده خیلی خیلی پیشرفته است چون باید در برابر تنشهای خاص و مهندسی شده شكست اتفاق بیافته كسانی كه در طراحی مهندسی هوافضا آشنایی دارن می دونن چقدر سخته چون باید در حالت عادی و پرتاب همه تنشها رو تحمل كنه اما در یك تنش خاص مهندسی شده به صورت تمیز و به قولی clean جدا بشه محل اتصال موتور هواپیماهای مسافربری (كلاویس و فلنج و پیچهای اتصال موتور به بال) دقیقا با همین فناوری ساخته میشن اما فلزی نه كامپوزیتی كلا" شكست كنترل شده از ساخت یك سازه مقاوم و قوی سختتره

[quote]من هم تبریک میگم ولی به نظر من این موشک اینقدر ارتفاعش بالا نمی ره که بخواد کلاهکش رو از بقیه بدنه جدا کنه .[/quote] دقیقا" پایه منطق من برای رد كردن كلاهك جدا شونده همین هست. اگه به موشك دقت كنین نوع هدایت این موشك از نوع هداین با كاناردهای نزدیك سر جنگی هست. یعنی اون بالكهای انتهایی كه به صورت مثلثی و ذوزنقه ای هستند كاملا" ثابت هستند. چون در اونجا محل قرارگیری تجهیزات موتور موشك هست و اصلا امكان نصب سیستم حركتی و دینامیكی نیست. در واقع این موشك تغییرات مسیرش با همین كاناردهای نزدیك سر جنگی هست. اگه به لحظه ای كه انتهای موشك رو نشون داد دقت كنین می بینین كه بردار تغییر رانش هم نداره و صرفا" پستونك نازل سوخت جامد كه در لحظه شلیك می تركه و فوران گذاره رخ میده قابل رویت بود. تو عكس علت ثابت بودن بالكهایی انتهایی هم كاملا" مشخصه چون داخل تحت رانش گذاره هست. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/tg85hj0tybw2nkpqvh4t.jpg[/img] این موشك موفقیت خوبی هست اما غیر منطقی بزرگش نكنین! آخه كجای دنیا یك موشك برد زیر 300 كیلومتر تونسته این همه قابلیت داشته باشه؟

این بحث دقت رو بی خیال بشین دقت ده متر برای هدایت فاقد پردازش تصویر و یا جی پی اس بی معناست. مگر اینكه ما یك مكانیزم جدید كه هیچ جای دنیا تا به حال استفاده نشده باشه!!! اگه هدایت الكترواپتیكی وجود نداشته باشه كه با هدایت اینرسیایی به نصف این دقت هم نمیشه رسید. ضمنا" برای حتی 500 كیلو سر جنگی به شدت های اكسپلوسیو هم یك مجتمع بتون ارمه قوی از فاصله 50 متر مقاومه اما بحث اینه كه طبق اینكه خطای هدفگیری به صورت رندوم منتشر میشه اگه شما مثلا 9 تا موشك به سمت یك هدف با مختصات ثابت شلیك كنید به طور اماری این موشكها مثل همون تیراندازی در همه اطراف هدف می شینه یعنی ممكنه راست و چپ و بالا و پایین و خود هدف مورد اصابت قرار بگیره بنابراین دقت 50 متری هم اگه رسیده باشیم خوبه و جای نگرانی نداره ضمنا" این موشك سوخت جامد و با شتاب بسیار بالایی هست و نیاز به شبه كانارد روی سر جنگی داشته كه نشون میده كلاهك اصلا جدا شونده نیست و با همون بدنه میخوره روی هدف

خوب به نظر میرسه اساساگ تغییر نكرده كه با توجه به اینكه نامش عوض نشده انتظار میرفت كه همون باشه تقریبا" هدایت اینرسیایی كه بعیده تغییر كرده باشه اما هدایت الكترواپتیكی ممكنه تغییرات كرده باشه. البته چون این موشك برای اهداف ثابت طراحی شده در این مورد هم فكر نمی كنم تغییر اساسی كرده باشه چون اساسا" این نوع هدایت سالهاست پیشرفت قابل ملاحظه ای در دنیا نداشته و بر عكس پردازش تصویر كه برای اهداف متحرك صورت میگیره خیلی خیلی بهبود پیدا كرده كه در این حیطه نمی گنجه. برد قبلیش 250 كیلومتر اعلام شده بود كه به نظر میرسه با این سیستم بیشتر از این هم نمیتونه بشه. چون سازه بدنه تغییر بنیادی نكرده و موتور و سوخت جامد و شتاب برخاستن تغییر خاصی نكرده. البته همون 250 كیلومتر هم خوبه و كافی برای هدف این موشك. ای كاش اون تغییری كه در قیام دیدیم اینجا رخ میداد. یعنی حذف بالچه ها و هدایت بر اساس بردار رانش همچنین كماكان این موشك اریب پرتاب هست. كه نشون میده موتور سوخت جامد اون به نوعی ابتدایی هست. البته با توجه به برد این موشك پرتاب اریبی چیز بدی نیست. اما نشان دهنده محدودیت های فناوری ماست. [img]http://www.aerospaceweb.org/question/propulsion/rocket/solid-rocket2.jpg[/img] در واقع این نوع موتور توان تغییر جهت رانش بالایی نداره [img][/img]

خوب ضمن تبریك برای این محصول جدید اولش یاد وی-1 المانها افتادم انتظارم یك چیزی بیشتر از این بود 1-به نظرم موتور یك نوعی شبیه اون رم جتها باید باشه. در واقع تیپ ایرودینامیكیش هم نشون میده با موتور رم جت باید به پرواز ادامه بده. اگه رم جت باشه در برابر موشكهای مادون قرمز خیلی خیلی حساس خواهد بود. برای یك آشیانه یاب مادون قرمز موتور رم جت مثل آفتاب در وسط اسمان هست. 2-اینها قایبلت پرواز از اسمان رو هم دارن. یعنی به جای اینكه با استارتر موشكی از روی زمین پرتاب بشن میتونن توسط هواپیما و یا هلیكوپتر هم حمل و رها بشوند. 3-به نظرم خیلی نمیتونه رادارگریز باشه 4-به نظرم بار زیادی نمیتونه حمل كنه. حداكثر بتونه ببره با خوش 300 كیلو. 5-چرخ نداره؟ ممكنه مثل كامی كازه ها برای هدف قرار دادن خود هدف توسط سقوط روی آن اقدام كنه كه البته خیلی موثر نیست. 6-ابعادش در حدی هست كه یك نوع بهپاد متوسط محسوب بشه و در كلاس بهپادهای بزرگ قرار نمیگیره 7-تسلیحات هوشمند چی داره؟ مكانیزم هدفیابی چیه؟ 8-در هدایت 1000 كیلومتری باید یك هواپیمای واسط نقش دیتا لینك رو بازی كنه به نظرم! و گرنه امكان هدایت مستقیمش نیست. البته احتمالا" خلبان خودكار برای بازگشت از مسیر رفته شده داره اما خوب تصمیم گیری كه نمتونه كنه! 9-هدف ساخت همچنین بهپادی چی میتونه باشه؟ به نظر نمیرسه ارزش نظامی بالایی داشته باشد. البته از منظرآفندی نه جاسوسی 10-خداییش ارزش این همه مسئولین جهت افتتاح رو نداشت

در همین سایت بارها نوشته ام که آمریکا و یا متحد استراتژیک آن در منطقه یعنی اسراییل به ایران حمله نخواهند کرد. البته معنای این رخداد آن است که این حمله قریب الوقوع نیست. اما چرا با اینکه غرب تمایل به این نوع اقدام اقلا” در درازمدت دارد هنوز برای آن آماده نیست؟ واقعیت این است که آمریکاییها سه راهکار کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت در برابر ایران درنظر گرفته اند. راهکار کوتاه مدت آنها نابود کردن اقتصاد ایران و به تبع آن رشد نارضایتی مردم از حکومت است. قابل انکار نیست که با افزایش تورم و بیکاری و به طور کلی نرخ فلاکت در یک جامعه نارضایتی بالاتر رود. برای اینکار راه حلهایی همچون تحریمها که روز به روز هم بر دامنه آنها افزوده میشود انتخاب شده است که علاوه بر اثر فیزیکی دارای اثر روانی و ناامنی اقتصادی میشوند. در جنبه رسانه ای هم هر اقدامی چه سیاسی و چه اجتماعی به شدت مورد بزرگنمایی رسانه ای قرار میگیرد تا افکار عامه جهان نسبت به ایران بدبین و ظنین شوند که واقعیت هم این است که در کشورهای پیشرفته جهان که مردم آنها عمدتا” سیاسی هم نیستند به دلیل شدت جو رسانه ای که بر روی موضوعاتی که با معیارهای جامعه آنها اصلا” سازگار نیست تا حد زیادی بدبینی ایجاد شده است. مثلا” بر روی موردی مثل سنگسار به سادگی میتوان مانور کرد که در حال انجام هم هست. همچنین آنها به خوبی می دانند که ایران نیازمند همکاری تکنولوژیکی است و با همه توان اقتصادی داخلی نمیتواند بر بخش کوچکی از مشکلات عمده جامعه خود که رکود، تورم و بیکاری است فایق آید و با همین اهرم در حال تضعیف اقتصادی ایران هستند. راهکار میان مدت آنها سوق دادن ایران به سمت انزوای بین المللی و همچنین گسترش دادن امیال نظامی در ایران است. با اینکار هم سلاحهای خود را به اعراب فروخته اند و هم حدود یک سوم بودجه ملی ایران را متوجه امور دفاعی کرده اند. در واقع هدف میان مدت آنها تبدیل کردن ایران به کشوری مانند کره شمالی است. شاید اگر اقتصاد ایران را از نفت منفک کنیم عملا” میبینیم که تا حدودی در این سیاست میان مدت موفق بوده اند. دیگر سیاست میان مدت آنها حل مشکلات امریکا در دو کشور عراق و افغانستان است. در واقع اکنون با اتمام عملیات نظامی امریکا در عراق و همچنین خروج آنها از عراق و کاهش آنها در سطح مستشار نظامی به حدود ۵۰ هزار نفر و خروج همین ۵۰ هزار نفر در اواخر سال ۲۰۱۱ میلادی، نشان از تلاش امریکا برای جمع کردن داستان عراق دارد. همچنین با توجه به اینکه افغانستان منافع خاصی برای امریکا در بر ندارد بعید نیست به زودی افغانستان را نیز ترک کنند. در واقع برنامه خروج از افغانستان ممکن است از برنامه مد نظر نظامیان زودتر صورت گیرد. امریکا به خوبی دریافته است که پاکستان با آن توانی که برای حفظ طالبان گذاشته است افغانستان روی آرامش نخواهد دید. بنابراین ترجیح میدهند که زودتر از این کشور بی فایده خارج شوند. در واقع تلاش آمریکا برای خروج از عراق و افغانستان زنجیره پیش نیازهای درگیری نظامی با ایران است. آمریکاییها خوب می دانند که اگر نیروهای آنها در عراق و افغانستان باشند گزینه های خوبی برای حملات در زمان جنگ احتمالی علیه ایران خواهند بود و بنابراین تمایل دارند با خروج آنها از این دو کشور دست ایران را در این اقدام بسته بگذارند. سیاست میان مدت دیگری که آنها در پیش خواهند گرفت کاهش نفوذ ایران در لبنان و سوریه خواهد بود. نفوذ ایران در سوریه و لبنان علیرغم اختلافاتی که صحنه سیاسی این دو کشور و به خصوص لبنان با سیاستهای ایران دارد با هدف بستن دست اسراییل صورت گرفته و میگیرد. با اینکه اسراییل نمی تواند در کوتاه مدت مشکلات خود را با اعراب حل کند و حتی انعطاف پذیری کافی برای مذاکره جدی با سوریه را ندارد، اما چاره ای برای کاهش نفوذ ایران در این دو کشور ندارد. در حال حاضر ایران توان خود را از روی فلسطین به روی لبنان و آن هم بخش نظامی غیر رسمی آن یعنی حرب الله لبنان گذاشته است. چیزی که در نقطه مقابل امریکا و اسراییل تلاش دارند با روی کار اوردن دولتهایی که دارای تضادهایی بیشتر با ایران هستند از قدرت حزب الله لبنان بکاهند. امریکاییها ترجیح میدهند لبنان یک ارتش نسبتا” قوی دارای تضاد با ایران داشته باشد اما حزب الله لبنان تا حد امکان تضعیف شود. آنها نگران نفوذ ایران در ترکیه نیستند چون میدانند ترکیه برای منافع کوتاه مدت خود وارد بازی با کارت ایران در تعامل با غرب شده است و به راحتی با دادن امتیازاتی رابطه ایران و ترکیه را به دورانی که حدود ده سال پیش و در دوران نخست وزیری بولنت اجویت شاهد بودیم باز خواهند گرداند. در واقع اگر هدفی هم از رابطه ترکیه با ایران به ثمر بنشیند چیزی جز نفوذ ترکیه در ایران نخواهد بود. در مورد اهداف درازمدت آنها هم میتوان به مسلح کردن اسراییل و اعراب به پیشرفته ترین سلاحها اشاره کرد. البته مسلما” آنها همواره برتری تاکتیکی نظامی را به اسراییل خواهند داد. برای مثال آمریکا هم به عربستان اف-۱۵ تحویل داده است و هم به اسراییل. اما توان راداری و جنگ الکترونیکی اف-۱۵ های اسراییل چیزی به مراتب فراتر از آن چیزی است که در اختیار عربستان قرار دارد. غربیها به خوبی می دانند که توان نیروی هوایی ایران که میانگین عمر هواپیماهای آن به چهل سال میرسد در طی چند سال اینده عملا” جز کاربردی برای مانورها و رژه هایی هوایی نخواهند داشت. در زمینه دفاع هوایی نیز دانش فنی ساخت سامانه ای به توان اس -۳۰۰ بعید است اقلا” در طی یک دهه آینده در دسترس ایران قرار گیرد. هواپیماهای بومی ایران نیز حتی اگر به تولید انبوه برسند تجاربی مقدماتی هستند که بیشتر به درد پشتیبانی نزدیک جنگ زمینی می خورند تا برای عملیات در اعماق خاک دشمن و یا رهگیری در آسمان. در واقع تجهیز وسیع اعراب به سامانه های مختلف دفاعی و علاقه این کشورها به خرید این سامانه ها نشان از آن دارد که آنها تنها خطر ایران را موشکهای زمین به زمین ایران برآورد می کنند. این تنها فاکتوری است که با منع صادرات تسلیحاتی به ایران محدود نشده است زیرا دانش آن تا حد زیادی بومی است. در واقع آمریکاییها به هزینه اعراب در حال تامین دفاع موشکی پایگاه های خود در کشورهای عربی هستند و به غیر از اسراییل مابقی اعراب هدفی واقعی برای ایران محسوب نمی شوند. در کنار این موارد آمریکاییها امیدوارند که با گذشت زمان میزان بحران اقتصادی که دو سال پیش گریبان غرب را گرفته بود فروکش کند تا اثرات جنگ احتمالی با ایران کمتر و قابل تحمل تر شود. همچنین آنها باید نظر کشورهای عربی را برای تامین جریان نفت غرب و کاهش وابستگی کشورها به نفت ایران جلب کنند. چیزی که مسلما” کشورهایی مانند عربستان و کویت با گشاده رویی از آن استقبال خواهند کرد. غربیها حتی نظر کشورهایی مانند هند و چین را برای کاهش خرید تدریجی نفت از ایران جلب کرده اند که بر اساس نظر آنها هیچ اثری هم که نداشته باشد موجب خواهد شد ایران با فروش نفت خود به زیر قیمت درآمد کمتری به دست بیاورد. همچنین با از دست دادن بازارهای برنامه ریزی شده نفتی دچار مشکل برنامه ریزی بودجه ای شود. در درازمدت نیز مسلما” آنها به سمت سیاست تحریم نفتی ایران در زمانیکه احساس کنند اثری بر روی اقتصاد جهانی ندارد خواهند رفت. با توجه به این جمیع شرایط است که آنها با روسیه در خصوص راه اندازی نیروگاه بوشهر توافق کرده اند. در واقع عملکرد اخیر روسیه نشان داده است که بیش از آنچه باید وابسته به نظر غرب است. مثال عینی این دیدگاه عدم تحویل سامانه اس -۳۰۰ به ایران است. در واقع آنها در راستای همین برنامه درازمدت از هرگونه کمک نظامی پیشرفته به ایران خودداری خواهند کرد. با اینکه آینده قابل پیش بینی نیست اما به نظر میرسد آنها دقیقا” بر اساس همین سناریو برای تضعیف و سپس حمله به ایران پیش خواهند رفت. با اینکه این احتمال نیز وجود دارد که آنها هیچگاه وارد جنگ مستقیم با ایران نشوند. آنها قویا” ترجیح میدهند با روشهایی آرام و بی صدا ضربات خود را وارد کنند که متاسفانه به دلیل سیاستهای کشورهای منطقه که مربوط به نیم قرن اخیر است تا حد زیادی موفق بوده اند. آنچه مسلم است تحلیلهایی عمیقتر توسط مسئولین ذیربط صورت میگیرد اما گاهی مواقع صرف دانستن نقشه دشمن نمیتوان اقدام ضروری و مناسب به عمل آورد.

خوب با توجه به اون چیزی كه دیدیم به نظر میرسه: 1-سر جنگی قابلیت جدا شونده داره یا نداره رو قطعی نمیدونم چون لحظه ای كه موشك در حال برگشت به سمت زمینه موتور روشنه اما در لحظه انفجار نه حالا یا موتور خاموش شده و سوخت تموم شده و یا كلاهك جدا شونده است. اما اینكه یك ثانیه قبل از انفجار رو نشون نمیدن یك كمی بوداره چون ابعاد موشك كامل مسلما" باید به چشم می اومد. حالا باز هم نظر دوستان چی باشه شرطه! 2-شدت انفجار به دلیل انفجار در خاك قوی به نظر میرسه اگه روی یك ساختمان بتونی باشه بخش عمده ای از انرژی جذب تخریب میشه و این شدت رو نداره اما مسلما" كلاهك فول بوده. یعنی همین هست در واقعیت. در آزمونهای پرتابی ابتدایی كه قبل از این تست نمایشی بوده كلاهك خالی سیمانی میذارن كه مشكلی نداشته باشه اما در تست نمایشی و یا رونمایی حتما كلاهك فوله فوله 3-در مورد بردار تغییر رانش هم باید بگم قطعا در همون فاز بوست از بردار تغییر رانش استفاده میشه. اصلا همه موشكها این قابلیت رو دارن و گرنه امكان تغییر مسیر نیست. اما نوع بردار رانش فرق داره. حدس زده میشه كه بردار رانش این موشك از نوع موتوری باشه نه روش انحراف گذاره اینجا رو ببینین: [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/6/6e/Gimbaled_thrust_animation.gif/220px-Gimbaled_thrust_animation.gif[/img] و اینجا: [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/29/Gimbaled_thrust_diagram.gif[/img] این نوع مناسب تراست وكتورینگ هست كه دارای زمان پاسخ سریعی هم هست. البته جالبه كه این نوع تراست وكتورها با سوخت جامد راحتتر كار می كنن حالا چی شده اینها مایع زدن كمی عجیبه حالا باز هم بقیه دوستان میتونن نظر بدن اما تراست وكتور با موتور سوخت جامد متچ تر هست. به خصوص این نوع تراست وكتور. 4-این هم كه همه موشكهای پیشرفته دارای این روش جهتیابی هستن شكی نیست. اساسا" از دهه هشتاد كمتر موشكی با بالچه به بازار روسیه و امریكا رسیده. 5-در مورد موشكهای بزرگتر فكر كنم حالا حالاها راهه چون ممان روی بدنه این موشكهای با قطر ارتباط قوی داره و ساخت سازه ای قوی میخواد و از همه مهمتر موك با كلاهك متعارف با برد بالاتر از 2500 كیلومتر اصلا معنا نداره. فقط با سر جنگی هسته ای معنا داره [/img]

خوب از نظر فنی وجود یك سیستم بردار رانش در این نوع موشكها خبر خوبی هست. Thrust Vectoring یكی از اصول اساسی موشكهای بدون بالچه هست. اما ارزش این موشك وقتی بیشتر میشد كه سوختش جامد بود. از اون گذشته عدم استفاده از موشك سوخت جامد با برد تغییر رانش نشون میده ما قطعا اس 300 هم نساختیم چون اولین قدم برای ساخت یك موشك با شتاب جی بالا وجود بردار تغییر رانش هست و با موشكهای بالچه ای نمیشه به جی بالاتر از 5 یا 6 دسترسی پیدا كرد. در حالیكه موشكهایی مانند اس 300 و تور ام یك دارای جی بالاتر از 10 هستند و فقط با تراست وكتورینگ به این قابلیت رسیدن. استفاده از تكنولوژی قدیمی سوخت مایع برای من خیلی عجبیه چون زمان سوختگیری خودش خطر جدی برای این سیستم محسوب میشه و ممنكه شكار بشه. در مورد دقت یا CEP هم نمیشه قطعی نظر داد. اما به لحاظ فنی این موشكها اساسا نمی تونن خیلی دقیق باشند. در واقع محدودیت فناوری اینو دیكته می كنه نه دقت قطعات تولید شده توسط ما. به نظر من موشك سجیل به مراتب دارای فناوری پیشرفته تری هست. هرچند كلاس این دو متفاوت هست. در هر حال یك تجربه خوب می تونه باشه برای بردار تغییر رانش همین نه چیز بیشتر مسلما" كارشناسان نظامی غربی هم با اولین نگاه تشخیص دادن كه این موشك چیز جدیدی نیست. در واقع جایگزین تندر 69 و شهاب یك و دو هست. امیداورم به زودی مدل سوخت جامدشو ببینیم

هواپیمای رهگیر و شكاری خوبی میتونه باشه كه توان رزمی خوبی هم داره در سالهای 98 تا 2000 امكان خریدش از فرانسه بود كه محقق نشد. البته به طور كلی میراژ اف-1 یك رهگیر و شكاری قهار نیست! همانگونه كه مابقی هواپیماهای فرانسوی این كاره نیستند... برای عراق كه دسترسی به هواپمیاهای امریكایی نداشت گزینه خوبی بود.

این موضوع دو جنبه داره: 1-به لحاظ استراتژیكی موشكهای با برد بالای 2500 كیلومتر بدون كلاهك غیر متعارف معنا ندارند و اصلا اقتصادی نیست كه شما موشك با برد 5500 كیلومتری بسازی و باهاش كلاهك متعارف استفاده كنی! پس موشك برد بلند = كلاهك هسته ای به همین دلیل هست كه ما برد موشكهامون رو بی دلیل كمتر از مقدار واقعی اعلام می كنیم. موشكهای سجیل و قدر برد بالای 2500 دارند. البته بسته به اینكه كلاهك چند كیلویی باشه. 2-به لحاظ روانی داشتن موشك برد بلند برای كشورهای جنگ ندیده مثل اروپا خیلی میوتنه موثر باشه اما به همون اندازه همه دنیا روی سپر موشكی امریكا توافق می كنند. 3-بهترین راهی كه ما برای توسعه موشكهای برد بلند داریم كار روی برنامه فضایی هست كه میوتنه بدون اینكه ما رو در موضع اتهام قرار بده به كارمون برسیم