آیا میشه تخمین زد که چه مسافتی از ابتدا تا انتهای مانور طی کرده ؟

با توجه به سر جنگی و بردش باید موشک زهر داری باشه. البته اگر تاپ اتک باشن خیلی موثرتر می شن

اگر سیستم هوشمندی نداره که در مواقع قطع ارتباط بتونه خودشو به جایی برسونه یا اینکه عملیاتشو تمام کنه و برگرده ارزش خرید نداره

از بس در زمینه اطلاع رسانی و رونمایی ضعیف عمل می شه و اینکه نمی یان 4 تا کرار رو کنار هم نشون بدن مجبوریم اینگونه مزاح کنیم

یه دونه کرار هست که توی تمام رزمایش های سپاه و ارتش ازش استفاده می شه

J-10 چینی در مقابل F-15 امریکایی : چرا کنگره امریکا به خلبانان نخبه F-15 هشدار داد که ممکن است شکست بخورند. همچنان که چین به صورت فزاینده ای در مرکز توجه ارتش ایالات متحده قرار می گیرد واز ابتدای دوره ریاست جمهوری باراک اباما و شروع بدست گیری ابتکار عمل در اسیا و همچنین رشد تناوبی کیفی و کمی نیروی هوایی ارتش آزادی ‌بخش خلق چین (PLA) چالش های جدید را برای همتایان غربی خود در نیروی هوایی ایالات متحده مطرح می کند . توانایی های هواپیماهای جنگی چین در طول دهه 2010 بسیار بهبود یافته است و در آغاز سال های ریاست جمهوری اوباما، اختلاف در عملکرد بین جنگنده های چینی درجه یک و همتایان آمریکایی آنها بسیار قابل توجه بود و تا سال 2020 به نفع آمریکایی ها نبود و به نظر می رسید که دیگر اینطور نیست و نشانه قابل توجهی از پیشرفت سریع جنگنده های چینی در سال 2014 زمانی که کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی ایالات متحده و چین در کنگره ایالات متحده در گزارشی به این نتیجه رسید که جنگنده J-10 چین می تواند یک چالش در سطح برابر در نبردهای هوا به هوا برای F-15 ایگل باشد.F-15 پرکاربردترین جنگنده برتری هوایی در ایالات متحده ، ناوگان هوایی ژاپن و تقریباً 85 درصد از کل جنگنده های سنگین در حال خدمت غرب و متحدانش را تشکیل می دهد و همچنین یکی از معدود جنگنده های غربی با استقامت بالا برای عملیات های موثر در شمال شرق آسیا است. F-15 که اولین بار در سال 1972 به پرواز درآمد و در سال 1976 وارد خدمت شد، هنوز با بیش از 100 فروند سفارش جدید نیروی هوایی ایالات متحده در حال تولید است. J-10C مجهز به موشک های PL-15 و PL-10 کریس آزبورن، کارشناس بسیار با سابقه و قدیمی پنتاگون که در دفتر دستیار وزیر ارتش، لجستیک و فناوری خدمت می کرد، از J-10 به عنوان رقیب F-15 یاد کرد و تأکید کرد که نیروی هوایی ایالات متحده این خطر را درک کرده است و می تواند تهدیدی قابل توجه برای عقاب هایش باشد که به طور بالقوه می تواند در نبردهای هوا به هوا از آنها پیشی بگیرد. وی تصریح کرد: نیروی هوایی آمریکا با ارائه تسلیحات و حسگرهای جدید به دنبال ارتقا جنگنده های F-15 است و به امید حفظ برتری هوایی در مقابل جنگنده های J-10 چینی است. او همچنین به برنامه نیروی هوایی امریکا با هزینه نیم میلیارد دلاری برای ارائه برخی ارتقاهای ناوگان F-15 به عنوان ابزاری اشاره کرد که از طریق آن به دنبال پاسخگویی به چالش مقابله با j-10 می باشد. مقایسه بین این دو جنگنده از آنجا قابل توجه است که ، j-10 یک جنگنده تک موتوره سبک وزن است در حالی که F-15 یک جنگنده سنگین وزن دو موتوره با هزینه عملیاتی نزدیک به دو برابر و هزینه های ساخت حدود ده برابر بیشتر است. این واقعیت که j-10 با این اوصاف می تواند به عنوانی چالشی در مقابل f-15 باشد به پیچیدگی های مسئله می افزاید . هنگامی که گزارش کنگره در مورد J-10 در سال 2014 منتشر شد، تواناترین نوع J-10 که تا به حال پرواز کرده است، J-10B بود که دارای قابلیت های نسبتا استاندارد نسل چهارم بود. F-15 در حال شلیک AIM-7 در مقابل توانمندترین F-15های در حال خدمت به تعداد کمی مجهز به رادارهای AESA در نیروی هوایی ایالات متحده بوده و J-10 یک نقطه ضعف قابل توجه در موقعیت یابی داشت. قابلیت‌های جنگ شبکه محور و برد درگیری هوا به هوا در حدود 100 کیلومتر با استفاده از موشک‌های PL-10 با موشک‌های F-15 قابل مقایسه بود، اگرچه عقاب های آمریکایی می‌توانست موشک‌های بیشتری حمل کند. با این وجود، در مقابل بسیاری از F-15 های قدیمی،J-10B می توانست برتری های قابل توجهی داشته باشد. اکثریت حدود 200 فروند F-15 ژاپن همچنان به موشک های هوا به هوای منسوخ AIM-7 Sparrow متکی بودند که به دلیل عدم هدایت راداری فعال و برد محدود 70 کیلومتری آنها شانسی در مقابل J-10B نداشتند . در F-15 های مورد استفاده در نیروی هوایی ایالات متحده به طور گسترده ‌تری از موشک مدرن‌تر با برد 100 کیلومتری AIM-120C استفاده می‌شد، اما اکثریت آنها همچنان از رادارهای قدیمی آرایه‌ای اسکن شده مکانیکی استفاده می‌کردند که می‌توانست در برابر رادار آرایه فازی مدرن‌تر J-10B در مضیقه باشد. بنابراین میزان چالشی که F-15 در مقابل J-10 داشت، بستگی زیادی به این داشت که کدام نوع F-15 در حال پرواز باشد. J-10C مجهز به موشک های PL-15 و PL-10 برتری ایجاد شده توسط J-10C نسبت به توانایی F-15 برای ایجاد برتری هوایی در آسیای شرقی تا سال 2020 به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. با معرفی J-10C از سال 2018، که در پایان سال 2020 تخمین زده می شود حدود 120-140 در سرویس باشند، قابلیت‌های جنگنده سبک وزن J-10C بوسیله یک رادار AESA، موتورهای بردار رانشی برای مانورپذیری بیشتر ، کاهش سطح مقطع راداری و دسترسی به موشک‌های هوا به هوای PL-15 و PL-10 را متحول کرده است. استفاده از موشک PL-15 با برد تقریبی 200-300 کیلومتر و بهره گیری از رادار AESA برای هدایت موشک ،در مقابل موشک های هوا به هوای آمریکایی که هنوز همچین قابلتی ندارد قرار دارند ،و همچنین موشک PL-10 که احتمالاً بهترین موشک کوتاه برد جهان است و با کلاه خلبان هماهنگ می شود و برای درگیری با اهداف در زوایای بسیار فراتر از موشک های بسیار قدیمی AIM-9 که توسط جنگنده های آمریکایی استفاده می شود نصب شده است . J-10C مطمئنا برتری قاطعی در مقابل F-15 با استفاده از موشک‌های قدیمی‌ AIM-120C یا AIM-7 و مجموعه‌های حسگر قدیمی‌تر در هر دو محدوده دید و فراتر از دید دارد البته برخی از F-15 های مدرن از اواسط دهه 2010 موشک های AIM-120D را نصب کرده اند، این موشک ها فاقد رادار AESA یا برد بلند بوده و می توانستند با اهدافی در فاصله 160 تا 180 کیلومتری درگیر شوند. F-15EX در نتیجه سرمایه گذاری های قابل توجه ایالات متحده در مدرن سازی F-15، به ویژه با برنامه F-15EX، J-10C به احتمال زیاد تضمینی برای برتری هوایی ندارد زیرا انواع جدید Eagle دارای حسگرهای قوی تر هستند. اگرچه F-15EX موشک‌های هوا به هوای با توانایی و قدرت کمتری را حمل می‌کند، اما می‌تواند سه برابر بیشتر موشک‌ را روی بدنه‌های بسیار بزرگ‌تر خود حمل کند. مزیت طراحی سنگین وزن این است که، F-15EX که برای اولین بار در فوریه 2021 پرواز کرد، از مزایای مهمی نسبت به J-10C در نبردهای فراتر از برد بصری برخوردار خواهد بود که مهم‌ترین آن مجموعه حسگرهای بسیار بیشتر و بزرگ‌تر است. با این حال، در فاصله‌های نزدیک‌تر، موتورهای بردار رانش J-10C و موشک‌های PL-10 تضمین می‌کنند که نبرد یک طرفه است. به عنوان یک جنگنده سبک وزن نسبتا کم هزینه، موفقیت J-10C در منسوخ کردن اکثریت F-15 ها، یک دستاورد قابل توجه است. با این حال، برای نبرد با جدیدترین انواع F-15، نیروی هوایی چین احتمالاً به جنگنده های سنگین وزن بسیار تواناتر از محدوده وزنی مشابه با عقاب آمریکایی مانند J-16 متکی خواهد بود که از اویونیک مشابه و موشک های مشابه J-10C استفاده می کند و بدنه بسیار سنگین‌تر و قوی‌تر، مجموعه حسگر بزرگ‌تر، عملکرد پروازی بیشتر و برد طولانی‌تر دارند. توانایی J-10C که از همان محدوده وزنی F-16 یا F-2 ژاپنی برخوردار است، به طور مؤثر "با قدرت بالاتر از وزن خود" و به طور جدی F-15 ها را به چالش می کشد، یک شاخص قدرتمند از سرعت پیشرفت هوانوردی رزمی چین است و نشان می دهد ایالات متحده و متحدانش به سختی می توان برتری هوایی بر اقیانوس آرام غربی را داشته باشند. مترجم : bigbang- فقط برای میلیتاری منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/america-s-f-15-vs-china-s-j-10-why-the-u-s-congress-thought-its-top-fighter-could-lose

اعلام شده بود که گویا موتورها ارتقا پیدا کردن . ولی بازم به نتیجه نرسیده

عالی و دقیق بود یک مثبت کم بود ولی خوب یه دونه مثبت بیشتر نمی تونم بدم . یک سوال داشتم این مصاحبه با سرهنگ فرقانی در چه سالی بوده و با توجه به اینکه گفته شده نتایج گزارش رو پخش نکردند این اطلاعات رو چه رمانی ایشون منتشر کرده ؟

عموی بنده هم که از جانبازان دوران دفاع مقدس هستند به نقل از یک خلبان ارتش که دوستی قدیمی با ایشون دارند یک خاطره در مورد یک شی پرنده رو تعریف کردند که در حین پرواز با جنگنده مشاهده کردند که شی پرنده نورانی به هواپیما نزدیک شده و بارهای در حین پرواز اقدام به تغییر جهت در خلاف جهت پرواز و همچنین جابجایی از یک طرف هواپیما به طرف دیگر به صورت اعجاب اوری بودی که می گفتند این حرکات با قوانین فیزیک همخوانی نداشته و نهایتا به سرعت از هواپیما دور شده و هر چقدر هم سعی کردن از طریق رادیویی ارتباط برقرار کنن پاسخی دریافت نکرده است . خودم باورم نمی شه تا اظهارات برخی از خلبانان دیگر در این مورد رو خوندم .

لازم نیست تمرین فقط جلوی دوربین باشه . خیلی از تاکتیک های کهنه هنوز در رزمایش های دنیا انجام میشه که کاربردی در میدان نبرد نداره و فقط جهت نشون دادن کارایی یک سلاح هست

این کارها دیگه مسخره بازی و اتلاف سوخت و وقت هست

کاملا با حرفتون موافقم و ایراد درستی هست ولی یک نکته اینجا وجود داره که به نظر بنده این نوع حمله فوق برای نشان دادن تعداد بالای شناور ها هست و مطمئنا در زمان رزم واقعی از این تاکتیک ساده استفاده نخواهد شد و حتما تاکتیک های پیچیده ای برای حمله به یک ناو هواپیما بر با اون همه ناو محافظ استفاده خواهند کرد وگرنه عاقلانه نیست یک تاکتیک رو جلوی چشم کلی دوربین چندین با استفاده کنن و در زمان رزم هم از همون تاکتیک استفاده بشه . البته ناگفته نمونه که وقتی می شه به یک ناو هواپیما بر به نحو حمله کرد که تمام ناوهای محافظ از بین رفته باشن که در اون صورت ناو هواپیما بر فقط یک هدف ساده می شه که دیگه نیازی با این حجم شناور برای یورش نیست

منبع ؟

هر حرکتی در حال حاضر مثل شلیک به خودمون می مونه چون دولت داره توی پازل امریکا و اسرائیل بازی می کنه . هر حرکتی انجام بدیم خود دولت عواقبشو برای خودمون دوچندان می کنه نمونه اش حرکت جناب وزیر الوزا امیر کبیر زمانه در زمان سفر بشار اسد به ایران . فکر نمی کنم تو کل دنیا در کشوری دولتی سر کار باشه که منافع ملی رو در سطح حتی منافع یک خلاف کار قبول نداشته باشه یا درکی از منافع ملی نداشته باشه

اگر این جنگنده آموزشی قالبی بشه برای توسعه ، به کار گیری ، تست و تولید تسلیحات و آویونیک و رادار و موتور پیشرفته و سپس یه طراحی خوب برای جنگنده های چند منظوره بسیار ایده خوب و حساب شده ای است .